(ਖ਼ਰਾਬੋਂ=ਉਜਾੜ, ਫੁਜੂੰ=ਤੇਜ਼, ਹਿਜਾਬੋਂ=ਪਰਦਾ, ਦਾਰ=ਸੂਲੀ, ਨਿਸਾਬੋਂ=ਕਿਤਾਬਾਂ, ਸਰਾਬੋਂ=ਮ੍ਰਿਗ-ਤ੍ਰਿਸ਼ਨਾ)

 

੨. ਰੰਜਿਸ਼ ਹੀ ਸਹੀ ਦਿਲ ਹੀ ਦੁਖਾਨੇ ਕੇ ਲੀਏ ਆ

ਰੰਜਿਸ਼ ਹੀ ਸਹੀ ਦਿਲ ਹੀ ਦੁਖਾਨੇ ਕੇ ਲੀਏ ਆ

ਆ ਫਿਰ ਸੇ ਮੁਝੇ ਛੋੜ ਕੇ ਜਾਨੇ ਕੇ ਲੀਏ ਆ

 

ਕੁਛ ਤੋ ਮੇਰੇ ਪਿੰਦਾਰ-ਏ-ਮੁਹੱਬਤ ਕਾ ਭਰਮ ਰਖ

ਤੂ ਭੀ ਤੋ ਕਭੀ ਮੁਝਕੋ ਮਨਾਨੇ ਕੇ ਲੀਏ ਆ