ਗੋਧੀ
ਅਸੀ ਬਾਲ ਨਿਆਣੇ ਨੀ ਮਾਏ,
ਸਾਨੂੰ ਅੰਮੀ ਤੂੰ ਲਾਡ ਲਡਾਏ:
ਅਸੀ ਮੰਗਦੇ ਹਾਂ ਤੇਰੀ ਝੋਲੀ
ਦਿਤੀ ਸੁਹਣੀ ਨੇ ਖੰਡ ਦੀ ਗੋਲੀ
ਇਹ ਬੀ ਦਾਤ ਹੈ ਤੇਰੀ ਨੀ ਮਾਏ !
ਸਾਥੋਂ ਸ਼ੁਕਰ ਸ਼ੁਕਰ ਅਖਵਾਏ
ਐਪਰ ਝੋਲੀ ਦਾ ਸੁਆਦ ਨੀ ਮਾਏ!
ਕਰੀ ਦੂਰ ਉਹ ਝੋਲੀ ਨ ਮਾਏ
ਰਖੀਓ ਝੋਲੀ ਦੇ ਵਿਚ ਬਿਠਾਏ।
ਤੇਰੀ ਬਾਹਾਂ ਦੀ ਉਲਰ ਅਨੋਖੀ
ਜਦੋਂ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਉਲਰ ਕੇ ਚੋਖੀ
ਧੂੜ ਭਰਿਆਂ ਨੂੰ ਲਏ ਉਠਾਇ
ਛੁਹੰਦੇ ਸਾਰ ਹੈ ਧੂੜਾ ਉਡਾਏਂ
ਜਦੋਂ ਝੋਲੀ ਦੇ ਵਿਚ ਬਿਠਾਇ
ਆਵੇ ਸੁਆਦ ਜੋ ਮੇਰੀਏ ਮਾਇ
ਜਾਵੇ ਮਾਣੀਆ, ਕਹਿਆ ਨ ਜਾਇ
ਰਖ ਗੋਦੀ ਦੇ ਵਿਚ ਬਿਠਾਇ।
ਰਖ ਝੋਲੀ ਦੇ ਵਿਚ ਸਦਾਇ
ਕਰੀਓ ਦੂਰ ਨ ਝੋਲੀਓ ਅੰਮੀ ਨੀ !
ਵਿੱਥ ਪਵੇ ਨ ਮੇਰੀਏ ਅੰਮੀ ਨੀ !
ਅੰਮੀ ਅੰਮੀ ਨੀ ਮੇਰੀਏ ਅੰਮੀ ਨੀ !
ਕਰੀਓ ਝੋਲੀਓ ਵੱਖ ਨ ਅੰਮੀ ਨੀ !
