ਦੋ ਦਿਲ 'ਕੱਠੇ ਧੜਕਣੇ

ਚੁੱਪ ਸੀ

ਰੇਤਾਂ 'ਚੋਂ ਨਈਂ ਲੱਭਦੇ ਮੋਤੀ ਪਾਣੀ ਦੇ 

ਪੱਥਰ ਏ ਅਹਿਸਾਸ ਦਵਾਉਣਾ ਪੈਣਾ ਏ  

ਦਿਲ ਦਾ ਵਿਹੜਾ ਵੱਸ ਪਵੇ ਪਰ ਕਿੱਥੋਂ 

ਕੈਸੀ ਗੱਲ ਏ

ਮਿੱਠੇ ਲਹਿਜ਼ੇ ਜ਼ਹਿਰ ਨੀ ਹੁੰਦੇ 

ਓਹਦੀ ਸੀ.ਬੀ. ਦਾ ਕੀ ਕਰੀਏ 

ਮੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ

ਵੱਟੀ ਸੂਤਰ ਦੀ 

ਐਸੋਂ ਗੱਲੋਂ ਤੇ ਵੀਰਾਨ ਨਈਂ ਹੋ ਸਕਦੀ 

ਹੱਦ ਨੀ ਮੁੱਕਗੀ

ਜੇਕਰ ਓਹਨੇ ਪ੍ਰੀਤ ਨਿਭਾਣੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ ਏ  

ਕਾਗਜ਼ ਚੁਗਦੇ ਚੰਨ ਸਿਤਾਰੇ ਚੌਂਕਾਂ ਤੋਂ

ਰੋ ਰੋ ਅਰਜ਼ੀ ਕੀਤੀ

ਕਿਸਮਤ ਰੱਬ ਅਵੱਲੀ ਦਿੱਤੀ 

ਹੈਰਤ ਏ

ਜਰਨਾ ਬਣਦਾ ਸੀ 

ਰੋੜ ਗ਼ਮਾਂ ਦੇ  

ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਰੋਵਾਂ ਮੈਂ 

ਚਿੱਟਾ ਦਿਨ ਵਾਂ ਭਾਵੇਂ ਰਾਤ ਹਨ੍ਹੇਰੀ ਆਂ

ਦੁੱਖਾਂ ਦੀ ਹੁਸ਼ਿਆਰੀ ਨੂੰ

ਜਿਹੜੀ ਅੱਖ ਨੇ ਸੱਜਣਾ ਮੈਨੂੰ ਵੇਖ ਲਿਆ

ਦੋ ਘੜੀਆਂ ਵੀ ਵੱਖ ਨਾ ਰਹੀਏ 

ਕੀ ਪੁੱਛਦੇ ਓ ਕਾਂ ਦਾ ਮਤਲਬ