ੴਸਤਿਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ਸਿਰੀ ਰਾਗੁ ॥

ਤੋਹੀ ਮੋਹੀ ਮੋਹੀ ਤੋਹੀ ਅੰਤਰੁ ਕੈਸਾ॥ ਕਨਕ

ਕਟਿਕ ਜਲ ਤਰੰਗ ਜੈਸਾ ॥੧॥ ਜਉਪੈ ਹਮ ਨ

ਪਾਪ ਕਰੰਤਾ, ਅਹੇ ਅਨੰਤਾ ॥ ਪਤਿਤ ਪਾਵਨ ਨਾਮੁ,

ਕੈਸੇ ਹੁੰਤਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ॥ ਤੁਮ ਜੁ ਨਾਇਕ ਆਛਹੁ

ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥ ਪ੍ਰਭ ਤੇ ਜਨ ਜਾਨੀਜੈ, ਜਨ ਤੇ

ਸੁਆਮੀ ॥੨॥ ਸਰੀਰੁ ਅਰਾਧੈ ਮੋ ਕਉ ਬੀਚਾਰੁ

ਦੇਹੁ॥ ਰਵਿਦਾਸ ਸਮ ਦਲ ਸਮਝਾਵੈ ਕੋਉ ॥੩॥

ਪਦ ਅਰਥ : ਤੋਹੀ ਮੋਹੀ-ਤੇਰੇ ਮੇਰੇ ਵਿਚ । ਮੋਹੀ ਤੋਹੀ-ਮੇਰੇ ਤੇਰੇ ਵਿਚ । ਅੰਤਰ-ਵਿੱਥ, ਸੇਦ, ਫਰਕ। ਕੈਸਾ-ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਹੈ ? ਅੰਤਰੁ ਕੈਸਾ-ਕੋਈ ਅਸਲੀ ਵਿੱਥ ਨਹੀਂ ਹੈ । ਕਨਕ-ਸੋਨਾ । ਕਟਿਕ-ਕੜੇ, ਕੰਙਣ । ਜਲ ਤਰੰਗ-ਪਾਣੀ ਦੀਆਂ ਲਹਿਰਾਂ । ਜੈਸਾ-ਜਿਵੇਂ ।੧।

ਜਉ ਪੰ-ਜੇਕਰ, ਜੇ । ਹਮ-ਅਸੀ ਜੀਵ । ਨ ਕਰੰਤਾ-ਨਾ ਕਰਦੇ । ਅਹੇ ਅਨੰਤਾ-ਹੇ। ਬੇਅੰਤ (ਪ੍ਰਭੂ) ! ਪਤਿਤ-ਡਿੱਗੇ ਹੋਏ, ਨੀਚ, ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਿਚ ਪਏ ਹੋਏ । ਪਾਵਨ-ਪਵਿੱਤਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ । ਪਤਿਤ ਪਾਵਨ-ਨੀਚਾਂ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ, ਪਾਪੀਆਂ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ । ਕੈਸੇ-ਕਿਵੇਂ ? ਹੁੰਤਾ-ਹੁੰਦਾ ।੧।ਰਹਾਉ।

ਨਾਇਕ-ਆਗੂ, ਸਿੱਧੇ ਰਾਹ ਪਾਣ ਵਾਲਾ, ਤਾਰਨਹਾਰ । ਆਛਹੁ-ਹੈਂ । ਪ੍ਰਭ ਤੇ-ਮਾਲਕ ਤੋਂ, ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਪਰਖ ਕੇ । ਜਨ-ਸੇਵਕ, ਨੌਕਰ । ਜਾਨੀਜੰ-ਪਛਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਜਨ ਤੇ-ਸੇਵਕ ਤੋਂ, ਸੇਵਕ ਨੂੰ ਜਾਣਿਆਂ ।੨।