ਗਿਆ ਤਾਂ ਓਹ ਲੱਗੇ ਰੋਣ ਪਿੱਟਣ। ਤਦ ਮਰਦਾਨੇ ਪੁੱਛਿਆ ਜੀ ਇਸ ਦੇ ਬਾਬ ਕੀ ਵਰਤੀ? ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ:- ਜੀਵ ਅਗ੍ਯਾਨ ਵਿਚ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਬਾਤਾਂ ਤੇ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਬਫਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਓਹ ਮੁਬਾਰਕਾਂ ਸੰਤਾਪ ਵਿਚ ਪਲਟ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਜੋ ਵਰਤੇ ਸੋ ਪਈ ਵਰਤੇ, ਇਹ ਹਰਖ ਸੋਗ ਵਿਚ ਨਾ ਜਾਵੇ ਤੇ ਇਕ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦੀ ਸਿਫਤ ਵਿਚ ਲੱਗਾ ਰਹੇ ਤਾਂ ਇਹ ਹੀਰਾ ਜਨਮ ਜਿੱਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਫਿਰਦੇ ਫਿਰਦੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜੀ ਪਟਨੇ ਨਗਰ ਦੇ ਬਾਹਰਵਾਰ ਆ ਟਿਕੇ। ਮਰਦਾਨਾ ਥੱਕਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਭੁੱਖ ਨਾਲ ਕੁਛ ਵ੍ਯਾਕੁਲ ਸੀ। ਸਤਿਗੁਰੂ ਜੀ ਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ ਕਿ ਮੈਂ ਸ਼ਹਿਰ ਜਾਵਾਂ ਤੇ ਅੰਨ ਪਾਣੀ ਦਾ ਉਪਰਾਲਾ ਕਰਾਂ ਤਾਂ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਇਕ ਲਾਲ ਰੰਗ ਦਾ ਪੱਥਰ ਦੇਕੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਲੈ ਜਾਹ ਤੇ ਵੇਚਕੇ ਖਾਣ ਪੀਣ ਦਾ ਆਹਰ ਕਰ ਲੈ।
ਇਸ ਨਗਰੀ ਵਿਚ ਇਕ ਸਾਲਸ ਰਾਇ ਨਾਮੇ ਜੌਹਰੀ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਮਰਦਾਨਾ ਕਈ ਥਾਂ ਲਾਲ ਦੱਸਦਾ ਛੇਕੜ ਏਥੇ ਆਇਆ। ਤਦ ਸਾਲਸ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ:- "ਆਓ ਜੀ ! ਸੇਠ ਜੀ ! ਕਿਸ ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਆਏ ਕੀ ਮਾਲ ਲਿਆਏ?"
ਮਰਦਾਨਾ → ਮਦ੍ਰ ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਆਏ ਜਿੱਥੇ ਪੰਜ ਨਦ ਵਗਦੇ ਹਨ ਤੇ ਇਕ ਲਾਲ ਜੇਹੀ ਗੀਟੀ ਵੇਚਨ ਆਏ ਹਾਂ, ਜੇ ਚਾਰ ਕੌਡਾਂ ਚਾ ਦਿਓ ਤਾਂ ਅੰਨ ਪਾਣੀ ਹੋ ਜਾਏ।
ਸਾਲਸ→ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਾਓ ?
ਮਰਦਾਨੇ ਨੇ ਇਕ ਪੋਟਲੀ ਖੋਲਕੇ ਪੰਜ ਛੇ ਮਾਸੇਂ ਦੀ ਚਮਕਦੀ ਲਾਲੋ ਲਾਲ ਗੀਟੀ ਜਹੀ ਅੱਗੇ ਧਰ ਦਿੱਤੀ।