ਆਹ ਲਓ। ਅਪਣਾ ਤਲਿਸਮ, ਕਿਸੇ ਥਾਂ ਦੋ ਮੂਲੀਆਂ ਮੁੱਲ੍ਹ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ ਤੇ ਕਿਸੇ ਥਾਂ ਸੌ ਰੁਪੱਯਾ ਦਰਸ਼ਨ ਭੇਟਾ ਤੇ ਮੁੱਲ੍ਹ ਅਮੋਲਕ।
ਸਤਿਗੁਰ → ਮਰਦਾਨਿਆਂ ! ਅਮੋਲਕ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦਾ ਇਹੋ ਹਾਲ ਹੈ। ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਵਾਲੀ ਥਾਂ 'ਅਮੋਲਕ ਹਨ ਤੇ ਨਾਂ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਵਾਲੀ ਥਾਂ ਮੁੱਲ੍ਹ ਰਹਿਤ ਹੈਨ। ਉੱਚੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਮੁੱਲ੍ਹ ਹੈ। ਜਿਸਨੂੰ ਸੋਝੀ ਨਹੀਂ ਉਸ ਮੂਲੀ ਮੁੱਲ੍ਹ ਪਾਇਆ, ਜਿਸਦੇ ਨੈਣ ਸਨ ਉਸ ਅਮੋਲਕ ਦੱਸਿਆ।
ਇਹ ਸੌ ਰੁਪਯਾ ਉਸਦੀ ਅੰਦਰਲੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੀ ਕਦਰ ਹੈ, ਪਰ ਸਾਡਾ ਹੱਕ ਕਾਈ ਨਹੀਂ ਕਿ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਮਾਲ ਦਿੱਤੇ ਮੁੱਲ੍ਹ ਲਵੀਏ, ਜਾਹ ਇਹ ਮੋੜ ਆ।
ਮਰਦਾਨਾ ਥੱਕਾ ਟੁਟਾ ਸੀ, ਪਰ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਸੌ ਰੁਪਯਾ ਅਨਹੱਕਾ ਹੈ ਤੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਲੈਣਾ ਨਹੀ, ਸੋ ਚਾਹੇ ਅਨਚਾਹੇ ਦੇਣ ਮੁੜ ਗਿਆ।
ਮਰਦਾਨਾ ਔਖਾ ਸੌਖਾ ਹੋਕੇ ਰੁਪੱਯੇ ਜੌਹਰੀ ਦੇ ਪਾਸ ਸੱਟ ਆਇਆ, ਪਰ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲੋਂ ਜੌਹਰੀ ਆਪਣੇ ਨੌਕਰ ਨੂੰ ਪਕਵਾਨ ਦੇਕੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਵਲ ਘੱਲ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਮਰਦਾਨਾ ਆਇਆ ਤਾਂ ਅਗੇ ਉਹ ਨੌਕਰ ਵਿਸਮਾਦੀ ਰੰਗ ਵਿਚ ਬੈਠਾ ਸੀ ਤੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀਰਤਨ ਵਿਚ ਮਗਨ ਸਨ। ਜੌਹਰੀ ਨੇ ਜਦ ਡਿੱਠਾ ਕਿ ਉਹ ਵਪਾਰੀ ਦਾ ਦਾਸ ਰੁਪਯੇ ਸੁੱਟ ਗਿਆ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਮਨ ਚੋਪ ਹੋ ਆਈ ਕਿ ਦੇਖੀਏ ਏਡਾ ਵਪਾਰੀ ਕੌਣ ਹੈ, ਐਸੇ ਲਾਲਾਂ ਵਾਲਾ, ਐਸਾ ਤ੍ਯਾਗੀ ਤੇ ਫੇਰ ਬਨਾਂ ਵਿਚ ਉਤਰਨ ਵਾਲਾ।
