ਦਿਨ ਕਿਸ ਜਗ੍ਹਾ ਆਪ ਦੇ ਇਸ ਪਿਆਰੇ ਦਰਸ਼ਨ ਦੀ ਤਾਂਘ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਉਡੀਕੇ?

ਸਤਿਗੁਰੂ ਜੀ→ ਮਰਦਾਨਿਆਂ! ਤੂੰ ਖਸਮੋਂ ਘੁੱਥਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤੇਰੇ ਸਿਰ ਤੇ ਸਤਿ ਕਰਤਾਰ ਹੈ ਜਿਤ ਵੱਲ ਤੇਰੇ ਪੈਰ ਲੈ ਜਾਣ ਚਲਿਆ ਜਾਵੀਂ ਤੇ ਜਿਤ ਦਿਨ ਤੇਰੇ ਅੰਦਰ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਫੁਰੇ ਓਸ ਦਿਨ ਏਥੇ ਜਾਂ ਜਿੱਥੇ ਪੈਰ ਲੈ ਜਾਵਣ ਆ ਜਾਵੀਂ, ਆਪਣੀ ਮੱਤ ਵਿਚ ਨਾ ਰਲਾਵੀਂ ਤਾਂ ਕਰਤਾਰ ਸਾਰੇ ਕਾਰਜ ਆਪ ਸਵਾਰੇਗਾ।

ਮਰਦਾਨਾ →ਸੱਤ ਬਚਨ ਮਹਾਰਾਜ ਜੀ ! ਸਤਿ ਕਰਤਾਰ ! ਸਤਿ ਕਰਤਾਰ ! ਸਤਿ ਕਰਤਾਰ ! ਸਤਿ ਕਰਤਾਰ !

ਮਰਦਾਨਾ 'ਕਰਤਾਰ ਕਰਤਾਰ ਆਖਦਾ ਚਰਨਾਂ ਤੇ ਝੁਕਦਾ ਤੇ ਫੇਰ ਫੇਰ ਮੱਥਾ ਟੇਕਦਾ, ਨੈਣਾਂ ਤੋਂ ਛਹਿਬਰ ਲਾਉਂਦਾ ਪਿਛਲੇ ਪੈਰੀਂ ਮੁਖ ਸਤਿਗੁਰ ਵਲ ਸਨਮੁਖ ਕਰਕੇ ਉਸ ਟਿੱਬੀ ਜੇਹੀ ਤੋਂ ਉਤਰਦਾ ਕਿਧਰੇ ਬਨਾਂ ਵਿਚ ਲੋਪ ਹੋ ਗਿਆ?

ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਹੁਣ ਕਈ ਬੰਦੀ ਵਿਚ ਪਏ ਜੀਵ ਛੁਡਾਏ, ਬੰਦੀਆਂ ਵਿਚ ਪਾਉਣ ਵਾਲੇ ਜਰਵਾਣੇ ਨੂੰ ਦਰੁਸਤ ਕੀਤਾ ਤੇ ਕੁਛ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਬਾਦ ਓਸੇ ਟਿਕਾਣੇ ਜਿਥੋਂ ਮਰਦਾਨੇ ਤੋਂ ਵਿਛੁੜੇ ਸਨ ਆਏ। ਮਰਦਾਨੇ ਨੂੰ ਬੀ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਸੀ ਓਥੇ ਹੀ ਧੂਹ ਪਈ, ਉਸਦੇ ਅੰਦਰਲੇ ਮਨ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਮ ਨੇ ਰਸਤੇ ਪਾਇਆ, ਉਸ ਨਾ ਦਿੱਸਣ ਵਾਲੇ ਪਰ ਮਨ ਦੇ ਝੁਕਾਉ ਤੇ ਰੁਖ ਪਲਟਾਉਣ ਵਾਲੇ ਅਸਰ ਨੇ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ ਰਸਤਾ ਦੱਸਿਆ। ਜਿੱਦਾਂ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਕਿਧਰ ਚੱਲਿਆ ਹਾਂ, ਓਦਾਂ ਬੇਪਤੇ ਹੀ ਟੁਰ ਪਿਆ, ਪਰ ਆਣ ਓਥੇ ਹੀ ਨਿਕਲਿਆ। ਜਾਂ ਦੂਰੋਂ ਡਿੱਠੋਸ ਤਾਂ ਭੰਨਾਂ ਤੇ ਆਕੇ