ਇੰਦ੍ਰੀ ਵਿਸ਼ਮਾਂ ਦੇ ਜੁਆਦ ਨੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤਾਂਈਂ
ਦਿਲ ਨੂੰ ਪਾ ਫਾਹੀ ਨਾ ਘਮੀਟਿਆ ਈ।
ਓਹੋ ਆਖੀਏ 'ਧੀਰ' ਤੇ 'ਧੀਰਜੀ ਜੀ,
ਤਿੰਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਜਿੱਤਿਆ ਈ।
৭০੯. ਇੱਕੋ ਸੂਰਾ ਸਾਰੀ ਧਰਤੀ,
ਪੈਰ ਹੇਠ ਦਬ ਵੱਸ ਕਰ ਲੈਂਦਾ।
ਇੱਕੋ ਸੂਰਜ ਤੇਜ ਪ੍ਰਤਾਪੀ,
ਮਾਰ ਕਿਰਨ ਜਗ ਚਾਨਣ ਦੇਂਦਾ।
৭৭০. ਜੱਗ ਮੋਹਨ ਵਾਲਾ 'ਸ਼ੀਲ ਆਖਦੇ ਜਿਸ;
ਹੋਵੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਅੰਗ ਸਮਾਇਆ ਜੇ।
ਉਸਨੂੰ ਅੱਗ ਨੇ ਪਾਣੀ ਹੋ ਜਾਵਣਾ ਜੇ,
ਸਾਗਰ, ਨਦੀ ਨਿੱਕੀ ਹੋ ਆਇਆ ਜੇ।
ਮੇਰੂ ਪਰਬਤ ਇਕ ਵੱਟੇ ਸਮਾਨ ਲੱਗੇ,
ਮੇਰ ਹਰਨ ਜਿਉਂ ਨਰਮ ਬਨ ਆਇਆ ਜੇ।
ਸੱਪ ਓਸਨੂੰ ਫੁਲਾਂ ਦੀ ਮਾਲ ਬਣਦਾ,
ਹਮ ਜ਼ਹਿਰ ਨੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਰਖਾਇਆ ਜੇ॥
–––––––––––––
੧. 'ਪਾਦ' ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਵਿਚ ਪੈਰ (ਭਾਵ ਬਲ) ਨੂੰ ਭੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਤੇ 'ਕਿਰਣ ਨੂੰ ਭੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਕਟਾਖ੍ਯ 'ਪਦ' ਉਤੇ ਹੈ। ਸੂਰਜ ਤੇ ਸੂਰਮਾਂ ਦੋਵੇਂ ਧਰਤੀ ਨੂੰ ਇਕੱਲਿਆਂ 'ਪਦਾਂ' (ਪੈਡਾਂ ਕਿਰਨਾਂ) ਨਾਲ ਵਸ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ।
੨. ਆਚਰਨ।
