ਜ਼ਰਾ ਅਜ਼ਮਾ ਕੇ ਦੇਖੋ

ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ‘ਬੰਦ’ ਸਰੀਰਕ ਮੁਦਰਾ ਵਿਚ ਲਿਆਉ। ਧਿਆਨ ਦਿਓ ਕਿ ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਤੁਹਾਡੀ ਮਨੋਸਥਿਤੀ (Mood) ਨੂੰ ਬਦਲ ਦੇਂਦੀ ਹੈ। ਸਿਰਫ ਮਨ ਹੀ ਸਰੀਰ ਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਹੀਂ ਪਾਉਂਦਾ ਸਗੋਂ ਸਰੀਰ ਵੀ ਮਨ ਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਹੁਣ ‘ਖੁਲ੍ਹੀ’ ਸਰੀਰਕ ਮੁਦਰਾ ਵਿਚ ਆਉ। ਤੁਸੀਂ ਦੇਖੋਗੇ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਮਨੋਸਥਿਤੀ ਇਕ ਵਾਰੀ ਫਿਰ ਬਦਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਰੀਰਕ ਮੁਦਰਾਵਾਂ ਵਿਚ ਆਉਂਦਿਆਂ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖੋ। ਉਹ ਕੀ ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ? ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਦਾ ਕੀ ਮਤਲਬ ਕੱਢਦੇ ਹੋ? ਉਹ ਇਹ ਅਚੇਤ ਹੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਜਾਂ ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ? ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਿੱਜੀ ਜਾਂ ਕੰਮ-ਕਾਰ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਮਿਲਣ ਵਾਲੇ ਕੁੱਝ ਐਸੇ ਲੋਕ ਯਾਦ ਹਨ ਜੋ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋ ਮੁਦਰਾਵਾਂ ਵਿਚ ਆਉਂਦੇ ਹਨ? ਕੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਐਸਾ ਕਰਨਾ ਤੁਹਾਡੇ ਤੇ ਵੀ ਕੋਈ ਅਸਰ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ?

ਸਿਆਣੀ ਗੱਲ

'ਖੁਲ੍ਹੀ' ਸਰੀਰਕ ਭਾਸ਼ਾ 'ਜੀ ਆਇਆਂ' ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ‘ਬੰਦ ਸਰੀਰਕ ਭਾਸ਼ਾ ਬਾਹਾਂ-ਲੱਤਾਂ ਨੂੰ ਸਰੀਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਲਿਆ ਕੇ ਸੁੰਗੇੜ ਲੈਂਦੀ ਹੈ।

ਬਦਲਵੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਤਸੱਲੀ ਦੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਦੇ ਸਮੂਹ

ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮਨਾਂ ਵਿਚ ਆ ਰਹੇ ਵਿਚਾਰ ਜਾਣਨ ਲਈ ਇਹ ਸਾਡੇ ਮੁੱਢਲੇ ਤੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਰੋਤ ਹਨ। ਅਸੀਂ ਇਹੋ ਜਿਹੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿੰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਕੋਈ ਸੰਕੇਤ ਮਿਲ ਸਕੇ ਕਿ ਦੂਜੇ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਕੀ ਵਾਪਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸੰਕੇਤਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਇਹ ਪਤਾ ਲਗ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ ਆਪਸੀ ਰਿਸ਼ਤੇ ਕਿਹੋ ਜਿਹੇ ਹੋਣਗੇ। ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਇਕ ਹਰਕਤ ਜਾਂ ਸੰਕੇਤ ਤੋਂ ਹੀ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਲਗਾ ਸਕਦੇ। ਅਕਸਰ ਲੋਕ ਇਹੀ ਗਲਤੀ ਕਰਦੇ ਹਨ।

“ ਕਿਸੇ ਇਕ ਹਰਕਤ ਤੋਂ ਹੀ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਲਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ।”

ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਕਿਸੇ ਵਾਕ ਵਿਚਲੇ ਇਕ ਸ਼ਬਦ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਇਕ ਸ਼ਬਦ ਤੋਂ ਭਾਵ ਜਾਂ ਅਰਥ ਨਹੀਂ ਸਮਝਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਹੀ ਸ਼ਬਦ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਕੇ ਕੋਈ ਵਾਕ ਬਣਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਅਰਥ ਨਿਕਲ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਸਰੀਰ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ