ਆਪਣੀ ਜਿੰਦੜੀ ਰੁੱਲਦੀ ਪਈ ਏ
ਆਪਣੀ ਜਿੰਦੜੀ ਰੁੱਲਦੀ ਪਈਏ,
ਪਰ ਕੱਲੇ ਨੂੰ ਕੁੱਲਦੀ ਪਈ ਏ।
ਭਾਂਡੇ ਟੀਂਡੇ ਸਾਂਭ ਲਓ ਲੋਕੋ,
ਲਹਿੰਦੇ ਵਲੋਂ ਝੁੱਲਦੀ ਪਈ ਏ।
ਹੁਣ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਭੈੜਾ ਈ ਲੱਗਣੇ,
ਤੇਰੀ ਪੱਗ ਜੂ ਖੁੱਲ੍ਹਦੀ ਪਈ ਏ।
ਅੱਟੀ ਦੇ ਮੁੱਲ ਵਿਕਿਆ ਸੀ ਨਾ,
ਏਥੇ ਕਿਸ ਭਾ ਤੁੱਲਦੀ ਪਈ ਏ।
ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਕਿੰਝ ਭੁਲਾ ਸਕਨਾ ਵਾਂ,
ਉਹ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਭੁੱਲਦੀ ਪਈ ਏ।
ਨਹੀਂ ਪੀਂਦਾ, ਜਾ ਕੰਮ ਕਰ ਜਾ ਕੇ,
ਸਾਡੀ ਕਿਹੜੀ ਡੁੱਲਦੀ ਪਈ ਏ।
