ਬੇਈਮਾਨ
ਮੈਂ ਬੇਈਮਾਨ ਆਂ
ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਆਪਣੀ ਡਾਢੀ ਖ਼ੂਬੀ 'ਤੇ
ਡਾਢਾ ਮਾਣ ਏ
ਕਿ ਬੇਈਮਾਨ ਆਂ।
ਜਦੋਂ ਵੀ ਵੇਲਾ ਉਹ
ਯਾਦ ਕਰਨਾਂ ਤੇ ਮਾਣ ਕਰਨਾਂ
ਮੈਂ ਬੇਈਮਾਨ ਆਂ
ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਸੀ ਪਹਿਲੀ
ਵਾਰੀ ਨਜ਼ਰ ਝੁਕਾ ਕੇ
ਤੇ ਮੁਸਕਰਾ ਕੇ
ਬੜੀ ਹੀ ਨਰਮੀ ਦੇ ਨਾਲ
ਮੇਰਾ ਇਹ ਹੱਥ ਫੜਿਆ
ਤੇ ਫੇਰ ਹੌਲੀ ਜਿਹੀ ਆਖ ਦਿੱਤਾ
ਵੇ ਬੇਈਮਾਨਾ!
ਉਹ ਬੁੱਲ੍ਹ ਕੀ ਸੀ ਜਨਾਬ ਹਿੱਲੇ
ਸੀ ਟਹਿਣੀਆਂ ਤੋਂ ਗੁਲਾਬ ਹਿੱਲੇ
