ਦੋਹੜਾ

ਜਿਹੜੇ ਰਾਹੋਂ ਲੰਘਾਂ ਰਾਹੀ

ਰਾਹ ਛੱਡਣ,

ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਨੇ ਸੱਪ ਮਜ਼ਬੂਰੀਆਂ ਦੇ।

ਹੁਣ ਤੇ ਲੁਕਣ ਨੂੰ ਥਾਂ ਵੀ ਨਹੀ ਮਿਲਦੀ,

ਕਦੀ ਚਾਅ ਸੀ ਬੜੇ ਮਸ਼ਹੂਰੀਆਂ ਦੇ।

ਮੇਰੇ ਦੁੱਖ ਨੂੰ ਫ਼ਨ ਦਾ ਨਾਂ ਮਿਲਦਾ,

ਹਾਉਕੇ ਹਾਵਾਂ ਤੇ ਚੀਕਾਂ ਦੇ ਦਾਦ ਮਿਲਦੀ,

ਸਾਬਰ ਹਾਂ ਨਸੀਬ 'ਤੇ ਨਹੀ ਸ਼ਿਕਵਾ,

ਡੰਗੇ ਹੋਏ ਹਾਂ ਬੇ ਦਸਤੂਰੀਆਂ ਦੇ।