ਅੰਦਰ ਬੈਠਾ ਪਾਪ ਦਾ ਫ਼ਨੀਅਰ,
ਕਿਹੜਾ ਜੋਗੀ ਕੀਲੇ।
ਜੁਰਮਾਂ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਖੁੱਲ੍ਹੇ,
ਧਰਮਾਂ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ।
ਬੁੱਲ੍ਹਿਆ ਲੋਕੀਂ ਲੁੱਟੀ ਜਾਵਣ,
ਪੜ੍ਹ-ਪੜ੍ਹ ਅਸਤਰਫ਼ਾਰ।
ਬੁੱਲਿਆ ਅੱਜ ਵੀ ਕਾਫ਼ਿਰ,
ਮੈਨੂੰ ਕਾਫ਼ਿਰ ਆਖਣ ਤੇ ?
ਆਹੋ-ਆਹੋ ਕਹਿ ਕੇ ਜੇਕਰ,
ਮੈਂ ਵੀ ਟਾਲ ਗਿਆ ?
ਬਲਦਾ ਕਿੰਝ ਰਵੇਗਾ ਜੋ ਤੂੰ,
ਦੀਵਾ ਬਾਲ ਗਿਆ ?
ਜੇ ਇਹ ਭੇਤ ਨਾ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਤੇ ਫਿਰ,
ਮੇਰਾ ਹਾਲ ਗਿਆ।
ਸੱਚ ਦਾ ਮੱਚ ਮਚਾਵਾਂ ਜਾਂ ਫਿਰ,
ਅਲਫ਼ਾਂ ਹੋਵਾਂ ਬੇ ?
ਬੁੱਲ੍ਹਿਆ ਅੱਜ ਵੀ ਕਾਫ਼ਿਰ ਮੈਨੂੰ
ਕਾਫ਼ਿਰ ਆਖਣ ਤੇ ?
ਬੁੱਲ੍ਹਿਆ ਕੂੜ ਦੀ ਗੱਡ ਦੇ ਜੂਲੇ,
