ਕਾਫ਼ਿਰ ਹੋਣ ਤੋਂ ਡਰਦੇ।
ਡਰ ਦੋਜ਼ਖ਼ ਦਾ ਪੂਰੀ ਜਾਵੇ,
ਸੋਚਾਂ ਦੀ ਡੂੰਘਿਆਈ ।
ਬੁੱਲ੍ਹਿਆ ਅੱਜ ਵੀ ਪਾ
ਪੜ੍ਹਿਆਂ ਨੇ,
ਸਾਡੀ ਅਕਲ ਗਵਾਈ।
ਬੁੱਲ੍ਹਿਆ ਆ ਤੇ ਰਲਕੇ "ਮੈਂ" ਬੇਕੈਦ ਦਾ
ਨਾਅਰਾ ਲਾਈਏ।
ਕਿਓਂ ਗੰਗਾ ਵਿੱਚ ਗੋਤੇ ਲਾਈਏ,
ਕਿਉਂ ਕਰ ਜਾਈਏ ਮੌਕੇ ?
ਮੋਨ ਮੁਨਾ ਕੇ ਰੱਖੀਏ ਕਾਹਨੂੰ,
ਰੱਖੀਏ ਪੰਜੇ ਕੱਕੇ ?
ਕਾਫ਼ਿਰ ਕਹੀਏ ਕੁੱਲ ਦੀ ਗੱਲ,
ਕਰਨ ਤੋਂ ਜਿਹੜਾ ਡੱਕੇ।
ਖੂਹ ਦੇ ਡੱਡੂ ਵਰਗਾ ਜੀਵਨ,
ਕਿਉਂ ਕਰ ਹੋਰ ਹੰਢਾਈਏ।
ਬੁੱਲ੍ਹਿਆ ਆ ਕਿ 'ਮੈਂ' ਬੇਕੈਦ ਦਾ
ਨਾਅਰਾ ਲਾਈਏ।
