ਬੁੱਕਲ 'ਚ ਬਿਠਾਉਂਦੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਪੁੱਤ ਅੱਖ 'ਚ ਕੁਛ ਪੈ ਗਿਆ... ਰੋਣਾ ਕਾਹਨੂੰ ਸੁੱਖੀ ਸਾਂਦੀ। ਐਨਾ ਕਹਿ ਬੇਬੇ ਹੱਸ ਪਈ ਤੇ ਨਿੱਕੇ ਬੱਚੇ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜ੍ਹ ਘੋਰਕੰਢੇ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਕਿ ਘੋਰਕੰਢੇ ਚੂਹੇ ਲੰਢੇ ਆ ਜਾਂਦੀ ਪੈੜ...ਲੱਭ ਗਿਆ। ਬੱਚਾ ਕੁਤਕਤਾੜੀ ਹੋਣ 'ਤੇ ਹੱਸਦਾ ਬੇਬੇ ਵੀ ਨਾਲ ਹੱਸ ਪੈਂਦੀ। ਚਰਨਜੀਤ ਬੈਠੀ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਕਾਸ਼ ਗੁਆਚੇ ਪੁੱਤ ਵੀ ਘੋਰਕੰਢਿਆਂ ਨਾਲ ਲੱਭ ਜਾਂਦੇ ਤੇ ਬੇਬੇ ਸੱਚਮੁੱਚ ਹੀ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੀ।