ਆਦਮੀ ਮੌਤ ਦੇ ਵੱਲ ਜਾਂਦਾ ਏ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ

ਚੰਦ-ਮੁੱਖ ਰੇਤ 'ਚ ਰਲ ਜਾਂਦਾ ਏ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ

 

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਲ ਜਿਹਾ ਬੁਣਦੀ ਏ ਪਰਦਾਦਾਰੀ

ਅਰਥ ਨੂੰ ਸ਼ਬਦ ਨਿਗਲ ਜਾਂਦਾ ਏ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ

 

ਬਣ ਕੇ ਜ਼ੰਜੀਰ ਲਈ ਮੌਤ ਜੁ ਉਠਦਾ ਲੋਹਾ

ਉਹ ਵੀ ਜ਼ੰਜੀਰ 'ਚ ਢਲ ਜਾਂਦਾ ਏ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ

 

ਪਹਿਲਾਂ ਬਚਪਨ ਫੇ ਜਵਾਨੀ, ਫਿਰ ਅਰਥੀ ਜਾਵੇ

ਆਦਮੀ ਘਰ 'ਚੋਂ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦਾ ਏ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ

 

ਪਹਿਲਾਂ ਕੰਬਦਾ ਏ ਬਹੁਤ ਵੇਗ 'ਚ ਪੱਤੇ ਵਾਂਗੂੰ

ਫੇਰ ਦਿਲ ਆਪੇ ਸੰਭਲ ਜਾਂਦਾ ਏ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ