127. ਮਲਕੀ ਦਾ ਉੱਤਰ

ਮਲਕੀ ਆਖਦੀ ਸੱਦ ਤੂੰ ਹੀਰ ਤਾਈ ਝਬ ਹੋ ਤੂੰ ਔਲੀਆ ਨਾਈਆ ਵੇ

ਅਲਫੁ ਮੋਚੀਆ ਮੌਜਮਾ ਵਾਗੀਆ ਵੇ ਧੱਦੀ ਮਾਛੀਆ ਭਜ ਤੂੰ ਭਾਈਆ ਵੇ

ਖੇਡਨ ਗਈ ਮੂੰਹ ਸੋਝਲੇ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲੀ ਨਿੰਮਾ ਸ਼ਾਮ ਹੋਈ ਨਹੀਂ ਆਈਆ ਵੇ

ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਮਾਈ ਹੀਰ ਨਹੀਂ ਆਈ ਮੋਹਰ ਮੰਗੂਆਂ ਦੀ ਘਰੀਂ ਆਈਆ ਵੇ

128. ਹੀਰ ਨੂੰ ਸੱਦਣ ਲਈ ਬੰਦੇ ਦੌੜੇ

ਝੰਗੜ ਡੂਮ ਤੇ ਫੱਤੂ ਕਲਾਲ ਦੌੜੇ ਬੇਲਾ ਚੂਹੜਾ ਤੇ ਝੰਡੀ ਚਾਕ ਮੀਆਂ

ਜਾ ਹੀਰ ਅੱਗੇ ਧੁਮ ਘਤਿਆ ਨੇ ਬੱਚਾ ਕੇਹੀ ਉਡਾਈ ਆ ਖਾਕ ਮੀਆਂ

ਤੇਰੀ ਮਾਂਉਂ ਤੇਰੇ ਉਤੇ ਬਹੁਤ ਗੁੱਸੇ ਜਾਨੋਂ ਮਾਰ ਸੀ ਚੂਚਕਾ ਵਾਹਕ ਮੀਆ

ਰਾਂਝਾ ਜਾਹ ਤੇਰੇ ਸਿਰ ਆਣ ਬਣੀਆਂ ਨਾਲੇ ਆਖਦੇ ਮਾਰੀਏ ਚਾਕ ਮੀਆਂ

ਸਿਆਲ ਘੇਰ ਨਗਰ ਪੌਣ ਕੁੱਦ ਤੈਨੂੰ ਗਿਣੇਂ ਆਪ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਚਲਾਕ ਮੀਆਂ

ਤੋਤਾ ਅੰਬ ਦੀ ਡਾਲ ਤੇ ਕਰੇ ਮੌਜਾਂ ਤੇ ਗੁਲੇਲੜਾ ਪੌਸ ਪਟਾਕ ਮੀਆਂ

ਅੱਜ ਸਿਆਲਾਂ ਨੇ ਚੁੱਲ੍ਹੀ ਨਾ ਅੱਗ ਘੱਤੀ ਸਾਰਾ ਕੋੜਮਾ ਬਹੁਤ ਗੰਮਨਾਕ ਮੀਆਂ

ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਯਤੀਮ ਦੇ ਮਾਰਨੇ ਨੂੰ ਸਭਾ ਜੁੜੀ ਚਨ੍ਹਾ ਦੀ ਧਾਕ ਮੀਆਂ

129. ਹੀਰ ਦਾ ਆਉਣਾ ਤੇ ਮਾਂ ਨੂੰ ਸਲਾਮ

ਹੀਰ ਮਾਂ ਨੂੰ ਆਣ ਸਲਾਮ ਕੀਤਾ ਮਾਉਂ ਆਦੀ ਆ ਨੀ ਨਹਿਰੀਏ ਨੀ

ਯਰੋਲੀਏ ਗੋਲੀਏ ਬੇਹਿਆਏ ਘੁੰਢ ਵੀਨੀਏ ਤੇ ਗੁਲ ਪਹਿਰੀਏ ਨੀ

ਉਧਲਾਕ ਟੁੰਬੇ ਅਤੇ ਕੁੜਮੀਏ ਨੀ ਛਲਛਿਦਰੀਏ ਤੇ ਛਾਈਂ ਜਹਿਰੀਏ ਨੀ

ਗੋਲਾ ਦਿੰਗੀਏ ਉਜ਼ਬਕੇ ਮਾਲਜ਼ਾਦੇ ਗੁੱਸੇ ਮਾਰੀਏ ਜ਼ਹਿਰ ਦੀਏ ਜ਼ਹਿਰੀਏ ਨੀ

ਤੂੰ ਅਕਾਇਕੇ ਸਾੜ ਕੇ ਲੋੜ ਦਿੱਤਾ ਲਿੰਗ ਘੜੂੰਗੀ ਨਾਲ ਮੁਤਹਿਰੀਏ ਨੀ

ਆ ਆਖਨੀ ਹੋ ਟਲ ਜਾ ਚਠੇ ਮਹਿਰ ਰਾਂਝੇ ਦੇ ਨਾਲ ਦੀਏ ਮਹਿਰੀਏ ਨੀ

ਸਾਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਰਹੇ ਦਿਹੁੰ ਰਾਤ ਖਹਿੰਦੀ ਆ ਟਲੋਂ ਨੀ ਕੁੱਤਏ ਵਹਿਰੀਏ ਨੀ

ਅੱਜ ਰਾਤ ਤੈਨੂੰ ਮਝੋ ਵਾਹ ਡੋਬਾਂ ਤੇਰੀ ਸਾਇਤ ਆਂਵਦੀ ਕਹਿਰੀਏ ਨੀ

ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਤੈਨੂੰ ਕੱਪੜ ਧੜੀ ਹੋਸੀ ਵੇਖੀਂ ਨੀਲ ਡਾਂਡਾਂ ਅਤੇ ਲਹਿਰੀਏ ਨੀ