142. ਕੈਦੋ ਦਾ ਫਰਿਆਦ ਲਾਉਣਾ

ਕੈਦੋ ਲਿੱਬੜੇ ਪੁਥੜੇ ਖੂਨ ਵਹਿੰਦੇ ਕੂਕੇ ਬਾਹੁੜੀ ਤੇ ਫਰਿਆਦ ਮੀਆਂ

ਮੈਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ ਹੀਰ ਨੇ ਚੂਰ ਕੀਤਾ ਪੈਂਚੋ ਪਿੰਡ ਦਿਉ, ਦਿਉ ਖਾਂ ਦਾਦ ਮੀਆਂ

ਕਫਨੀ ਪਾੜ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਬੇ ਜਾ ਕੁਕਾਂ ਮੈਂ ਤਾਂ ਪੁਟ ਸੂਟਾਂ ਬਨਿਆਦ ਮੀਆਂ

ਮੈਂ ਤਾਂ ਬੋਲਣੋਂ ਮਾਰਿਆ ਸੱਚ ਪਿੱਛੇ ਸ਼ੀਰੀ ਮਾਰਿਆ ਜਿਵੇਂ ਫਰਹਾਦ ਮੀਆਂ

ਚਲੋ ਝਗੜੀਏ ਬੈਠ ਕੇ ਪਾਸ ਕਾਜ਼ੀ ਏਹ ਗੱਲ ਨਾ ਜਾਣੇ ਬਰਬਾਦ ਮੀਆਂ

ਵਾਰਸ ਅਹਿਮਕਾਂ ਨੂੰ ਬਿਨਾ ਫਾਟ ਖਾਧੇ ਨਹੀਂ ਆਵੰਦਾ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਸਾਦ ਮੀਆਂ

143. ਚੂਚਕ ਦਾ ਕੈਦੋਂ ਨੂੰ ਉੱਤਰ

ਚੂਚਕ ਆਖਿਆ ਲੰਙਿਆ ਜਾ ਸਾਥੋਂ ਤੈਨੂੰ ਵੱਲ ਹੈ ਝਗੜਿਆਂ ਝੇੜਿਆਂ ਦਾ

ਸਰਦਾਰ ਹੈ ਚੋਰ ਉਚੱਕਿਆਂ ਦਾ ਸੂੰਹਾ ਬੈਠਾ ਹੈਂ ਸਾਹਈਆਂ ਫੇੜਿਆਂ ਦਾ

ਤੈਨੂੰ ਵੈਰ ਹੈ ਨਾਲ ਅਨਜਾਨਿਆਂ ਦੇ ਤੇ ਵੱਲ ਹੈ ਦੱਬ ਦਰੇੜਿਆਂ ਦਾ

ਆਪ ਛੇੜ ਕੇ ਪਿੱਛੋਂ ਦੀ ਫਿਰਨ ਰੋਦੇ ਇਹੋ ਚੱਜ ਜਿਹੇ ਮਾਹਨੂੰ ਭੈੜਿਆਂ ਦਾ

ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਅਬਲੀਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ ਕੈਦੋ ਏਹੋ ਮੂਲ ਹੈ ਸਭ ਬਖੇੜਿਆਂ ਦਾ

144. ਕੈਦੋ ਨੇ ਆਪਣੀ ਹਾਲਤ ਦੱਸਣਾ

ਮੈਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ ਉਧਲਾਂ ਮੁੰਜ ਕੀਤਾ ਝੁੱਘੀ ਲਾ ਮਵਾਤੜੇ ਸਾੜਿਆ ਨੇ

ਦੌਰ ਭੰਨ ਕੇ ਕੁਤਕੇ ਸਾੜ ਮੇਰੇ ਪੈਵੰਦ ਜੁੱਲੀਆਂ ਫੋਲ ਕੇ ਪਾੜਿਆ ਨੇ

ਕੁੱਕੜ ਕੁੱਤਿਆਂ ਭੰਗ ਅਫੀਮ ਲੁੱਟੀ ਮੇਰੀ ਬਾਂਉਨੀ ਚਾ ਉਜਾੜਿਆ ਨੇ

ਧੜਵੈਲ ਧਾੜੇ ਮਾਰ ਲੁੱਟਣ ਮੇਰਾ ਦੇਸ ਲੁਟਿਆ ਏਨਾਂ ਲਾੜ੍ਹਿਆ ਨੇ

145. ਸਿਆਲਾਂ ਦਾ ਉੱਤਰ

ਝੂਠੀਆਂ ਸੱਚੀਆਂ ਚੁਗਲੀਆਂ ਮੇਲ ਕੇ ਤੇ ਘਰੋਂ ਘਰੀਂ ਤੂੰ ਲੁਤੀਆਂ ਲਾਵਨਾ ਹੈਂ

ਪਿਉ ਪੁੱਤਰਾਂ ਤੋਂ ਯਾਰ ਯਾਰ ਕੋਲੋਂ ਮਾਵਾਂ ਧੀਆਂ ਨੂੰ ਪਾੜ ਵਖਾਵਨਾਂ ਹੈ

ਤੈਨੂੰ ਬਾਣ ਹੈ ਬੁਰਾ ਕਮਾਵਨੇ ਦੀ ਐਵੇਂ ਟੱਕਰਾਂ ਪਿਆ ਲੜਾਵਨਾ ਹੈ

ਪਰ੍ਹਾਂ ਜਾ ਜੱਟਾ ਪਿੱਛਾ ਛਡ ਸਾਡਾ ਐਵੇਂ ਕਾਸ ਨੂੰ ਪਿਆ ਅਕਾਵਨਾ ਹੈ

ਧਰੋਹੀ ਰਬ ਦੀ ਨਿਆਉਂ ਕਮਾਉ ਪੈਂਚੋ ਭਰੇ ਦੇਸ 'ਚ ਫਾਟਿਆ ਕੁਟਿਆ ਹਾਂ