ਸਰਵਾਹੀਆਂ ਛਕ ਕੇ ਅਲਖ ਲਾਹਾਂ ਅਸੀਂ ਸਥ ਨਾ ਪਰ੍ਹੇ ਹਾਂ ਚੁੰਡਿਆਂ ਦੀ

ਕੈਦੋ ਆਖਿਆ ਵੇਖ ਫੜਾਵਨਾ ਹਾਂ ਭਲਾ ਮਾਉਂ ਕਿਹੜਾ ਏਨ੍ਹਾਂ ਲੰਡਿਆਂ ਦੀ

ਅੱਖੀਂ ਵੇਖ ਕੇ ਫੇਰ ਜੇ ਕਰੋ ਟਾਲਾ ਤਦੋਂ ਜਾਣਸਾਂ ਪਰ੍ਹੇ ਦੋ ਬੁੰਡਿਆਂ ਦੀ

ਏਸ ਹੀਰ ਦੀ ਪੜਛ ਦੀ ਭੰਗ ਲੈਸਾਂ ਸੇਲ੍ਹੀ ਵਟਸਾਂ ਚਾਕ ਦੇ ਜੁੰਡਿਆਂ ਦੀ

ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਮੀਆਂ ਏਥੇ ਖੇਡ ਪੌਦੀ ਵੇਖੋ ਨੱਢੀਆਂ ਦੀ ਅਤੇ ਮੁੰਡੀਆਂ ਦੀ

154. ਕੈਦੋ ਦੀ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਸਲਾਹ

ਕੈਦੋਂ ਆਖਿਆ ਜਿਉ ਤਦਬੀਰ ਕਰਕੇ ਇਹ ਜੂਹ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਖੇਡ ਦੇ ਨੇ

ਮੇਰੇ ਆਖਿਆਂ ਧੀਆਂ ਨੂੰ ਨਾ ਮਾਰਨ ਪਿੰਡ ਕੌਣ ਮਾਰੇ ਖੂਨ ਭੇਡ ਦੇ ਨੇ

ਛਹੇ ਤਕ ਦੇ ਜੰਗਲੇ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਏਹ ਵੇਖ ਕਾਰੇ ਏਸ ਢਿਡ ਦੇ ਨੇ

ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਪਰਾਈਆਂ ਝੁੱਘੀਆਂ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲਾ ਕੇ ਲੰਬੇ ਹੋਰੀਂ ਸੇਢੇ ਨੇ

155. ਕੈਦੋ ਨੇ ਬੇਲੇ ਵਿੱਚ ਲੁਕ ਕੇ ਬਹਿਣਾ

ਵੱਡੀ ਹੋਈ ਉਸ਼ੇਰ ਤਾ ਜਾ ਛਹਿਆ ਪੋਹ ਮਾਂਘ ਕੁੱਤਾ ਵਿੱਚ ਕੁੰਨੂਆਂ ਦੇ

ਹੋਇਆ ਸ਼ਾਹ ਵੇਲਾ ਤਦੋ ਵਿੱਚ ਬੇਲੇ ਫੇਰੇ ਆਨ ਪਏ ਸੱਸੀ ਪੁੰਨੂਆਂ ਦੇ

ਪੋਣਾ ਬਨ੍ਹ ਕੇ ਰਾਂਝੇ ਦੇ ਹੱਥ ਮਿਲਿਆ ਢੇਰ ਆ ਲੱਗੇ ਰੱਤੇ ਚੁੰਨੂਆਂ ਦੇ

ਬੇਲਾ ਲਾਲੋ ਹੀ ਲਾਲ ਪੁਕਾਰਦਾ ਸੀ ਕੈਦੋ ਪੈ ਰਹਿਆ ਵਾਂਗ ਘੁਨੂਆਂ ਦੇ

156. ਸਈਆਂ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਜਾਣ ਪਿੱਛੋਂ ਹੀਰ ਤੇ ਰਾਂਝੇ ਦਾ ਇਕੱਠੇ ਪੈ ਜਾਣਾ

ਜਦੋਂ ਲਾਲ ਖਜੂਰਿਉ ਖੇਡ ਸੱਈਆਂ ਸਭੇ ਘਰੋ ਘਰੀ ਉਠ ਚੱਲੀਆਂ ਨੀ

ਰਾਂਝਾ ਹੀਰ ਨਿਆਰੜੇ ਹੋ ਸੁੱਤੇ ਕੰਧਾਂ ਨਦੀ ਦੀਆਂ ਮਹੀਂ ਨੇ ਮੱਲੀਆਂ ਨੀ

ਪਏ ਵੇਖ ਕੇ ਦੋਹਾਂ ਇਕੱਠਿਆਂ ਨੂੰ ਟੰਗਾਂ ਲੰਬੇ ਦੀਆਂ ਤੇਜ਼ ਹੋ ਚੱਲੀਆਂ ਨੀ

ਪਰ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਕੈਦੋ ਆਨ ਪੱਗ ਮਾਰੀ ਚਲੋ ਵੇਖ ਲੋ ਗੱਲਾਂ ਅਵੱਲੀਆਂ ਨੀ