ਕੋਈ ਦਮ ਮਾਣ ਲੈ ਰੰਗ ਰਲੀਆਂ,
ਧਨ ਜੋਬਨ ਦਾ ਮਾਣ ਨ ਕਰੀਐ,
ਬਹੁਤ ਸਿਆਣੀਆਂ ਛਲੀਆਂ ।ਰਹਾਉ।
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਬਾਲਪਣ ਖੇਡਿਆ,
ਸੇ ਸਈਆਂ ਉੱਠ ਚਲੀਆਂ ।1।
ਬਾਬਲ ਅੱਤਣ ਛੱਡ ਛੱਡ ਗਈਆਂ,
ਸਾਹੁਰੜੈ ਘਰ ਚਲੀਆਂ ।2।
ਇਹ ਗਲੀਆਂ ਭੀ ਸੁਪਨਾ ਥੀਸਨ,
ਬਾਬਲ ਵਾਲੀਆਂ ਗਲੀਆਂ ।3।
ਕਹੈ ਹੁਸੈਨ ਫ਼ਕੀਰ ਸਾਈਂ ਦਾ,
ਕਰ ਲੈ ਗਾਲੀਂ ਭਲੀਆਂ ।4।
79. ਕੁੜੇ ਜਾਂਦੀਏ ਨੀ ਤੇਰਾ ਜੋਬਨ ਕੂੜਾ
ਕੁੜੇ ਜਾਂਦੀਏ ਨੀ ਤੇਰਾ ਜੋਬਨ ਕੂੜਾ,
ਫੇਰ ਨ ਹੋਸੀਆ ਰੰਗਲਾ ਚੂੜਾ ।ਰਹਾਉ।
ਵਤਿ ਨ ਹੋਸੀਆ ਅਹਿਲ ਜਵਾਨੀ,
ਹੱਸ ਲੈ ਖੇਡ ਲੈ ਨਾਲ ਦਿਲ ਜਾਨੀ,
ਮੁਹਿ ਤੇ ਪਉਸੀਆ ਖਾਕ ਦਾ ਧੂੜਾ ।1।
ਕਹੈ ਹੁਸੈਨ ਫ਼ਕੀਰ ਨਿਮਾਣਾ,
ਜੋ ਥੀਸੀ ਰੱਬ ਡਾਢੇ ਦਾ ਭਾਣਾ,
ਚਲਣਾ ਹੀ ਤਾਂ ਬੰਨ ਲੈ ਮੂੜ੍ਹਾ ।2।