ਮਨ ਵਿਚ ਕੈਦ ਲੋਕੀਂ,

ਮਨ-ਘੜਤ ਗੱਲਾਂ ਕਦ ਜਗਾ ਸਕਣ,

ਹੋਰ ਮਾਰਦੀਆਂ ਹੋਰ ਫ਼ਾਂਹਦੀਆਂ,

ਮਨ ਦੀਆਂ ਚੰਚਲਤਾਈਆਂ ਤੇ ਕੈਦੀ ਸਭ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੁੰਦੇ,

ਸਮਝਣ ਹਨੇਰੇ ਦੀਆਂ ਦੀਵਾਰਾਂ ਟੁੱਟੀਆਂ,

ਉਹ ਹੋਰ ਹਨੇਰ ਪਾਉਂਦੀਆਂ !

३

ਇਉਂ ਆਖ਼ਰ ਫ਼ਲਸਫ਼ਾ ਕੌਮਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੈ,

ਸਦੀਆਂ ਲੰਮੀ ਰਾਤ ਪਾਉਂਦਾ,

ਸਾਰਾ ਧਰਮ ਕਰਮ ਮਾਰਦਾ !

ਧੰਨ ਸਾਰੇ ਪਾਪ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ

ਪਾਪ ਘੋਰ ਪਾਪ ਹੋਂਵਦੇ,

ਮੌਤ ਹੋਰ ਕੀ ਹੈ ?

 ਦੁਖ ਇਹ ਮੌਤ ਤੇ ਹੈ !

ਕੌਮਾਂ ਮਰ ਮੋਈਆਂ,

ਸ੍ਵਾਸ ਸਾਰੇ ਬੇਸ੍ਵਾਦ ਜਿਹੇ, ਦੁਖੀ ਜਿਹੇ,

ਛਿੱਥੇ ਜਿਹੇ ਪੈਣਾ, ਮਰਨ ਬੱਸ ਇਹ ਹੈ ਮੇਰਾ, ਤੇਰਾ,

ਹੋਰ ਮੌਤ ਕੋਈ ਨਾਂਹ,

ਮੋਇਆਂ ਮਨਾਂ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਮੁਰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਕੀ ਜਿਵਾਉਣਾ !

 

ਉਹ ਧਰਮ ਬੁੱਧ ਜੀ ਦੀ ਅੱਖ ਥੀਂ ਆਇਆ ਬਚਾਉਂਦਾ

ਉਹੋ ਮਨਾਂ ਥੀਂ ਆਇਆ ਮਾਰਦਾ,

ਉਹੋ ਸਾਈਂ ਦੀ ਅੱਖ ਥੀਂ ਮੁਰਦੇ ਜਿਵਾਉਂਦਾ,

 ਉਹੋ ਮਨ ਥੀਂ ਨਿਕਲਿਆ ਕਾਲ-ਸੱਟ ਮਾਰਦਾ ।