ਬੇਨਤੀ

ਅੱਜ ਪੰਜਾਬ ਇਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਕਠਿਨ ਸਮੇਂ ਵਿਚੋਂ ਦੀ ਲੰਘ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਕਾਰਨ ਸਾਡਾ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਅਸੂਲਾਂ ਤੋਂ ਉਲਟ ਚੱਲਣਾ ਹੈ। ਭਗਤ ਪੂਰਨ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਕਾਲ ਵਿਚ ਇਹਨਾਂ ਹੀ ਕੁਦਰਤੀ ਅਸੂਲਾਂ 'ਤੇ ਚੱਲਣ ਵਾਸਤੇ ਸਭ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਆ ਸੀ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇਹ ਵੀ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਕਿ ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਇਹਨਾਂ ਕਾਨੂੰਨਾਂ 'ਤੇ ਨਾ ਚੱਲੇ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਭਿਆਨਕ ਸਮਾਂ ਵੇਖਣਾ ਪਵੇਗਾ।

ਅੱਜ ਸਾਡੇ ਕਿਸਾਨ ਵੀਰਾਂ ਨਾਲ ਜੋ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਉਹ ਵੀ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਅਸੂਲਾਂ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਕਰਕੇ ਹੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਧਰਤੀ ਦੀ ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਦੁੱਖ, ਤਕਲੀਫ਼ਾਂ, ਰੋਗ ਤੇ ਮੌਤਾਂ ਸਾਡੇ ਸਾਹਮਣੇ ਇਕ ਸਜ਼ਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਆ ਰਹੇ ਹਨ।

ਪਿੰਗਲਵਾੜਾ ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਅਨੁਸਾਰ ਚਲਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਦੈਵੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੀ ਸਾਰੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਤੇ ਦੁੱਖੀਆਂ ਲਈ ਸਾਧਨ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ । ਸੰਗਤਾਂ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗ ਅਤੇ ਇਸ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਅਪਾਰ ਕ੍ਰਿਪਾ ਸਦਕਾ ਕੁਝ ਜ਼ਮੀਨ ਪਿੰਗਲਵਾੜੇ ਵਲੋਂ ਖ਼ਰੀਦੀ ਗਈ । ਉਸ ਸਮੇਂ ਜੈਵਿਕ ਖੇਤੀ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਵਿਚਾਰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਪਰ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇਸੇ ਦੈਵੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੇ ਹੁਣ ਉਮੇਂਦਰ ਦੱਤ, ਜੋ ਕਿ ਕੁਦਰਤੀ ਖੇਤੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦ ਤੇ ਜਾਨ ਹਨ; ਸ਼੍ਰੀ ਦਵਿੰਦਰ ਸ਼ਰਮਾ ਜੀ, ਜੋ ਕਿ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਸੰਬੰਧੀ ਦੇਸ਼ ਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿਚ ਕੁਦਰਤੀ ਤੇ ਰੂਹਾਨੀ ਖੇਤੀ 'ਤੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਵਰਗੇ ਖੋਜੀ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ।

ਸੁਭਾਸ਼ ਪਾਲੇਕਰ ਜੀ ਕਿਸਾਨ ਹੁੰਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਦਇਆ ਅਤੇ ਸੰਤੋਖ ਦੀ ਮੂਰਤ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮੁੱਢਲੀ ਵਿੱਦਿਆ ਬੀ.ਐੱਸ.ਸੀ. ਐਗਰੀਕਲਚਰ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਮਹਾਂਰਾਸ਼ਟਰ ਵਿਚ ਰਹਿ ਕੇ ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਅਨਮੋਲ ਦਾਤ ਧਰਤੀ ਮਾਂ 'ਤੇ ਰੀਸਰਚ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਜ਼ੀਰੋ ਬਜਟ ਕੁਦਰਤੀ ਖੇਤੀ ਵਿਚ ਕਾਮਯਾਬ