ਵਲਵਲਾ

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਉਚਿਆਈਆਂ ਉਤੋਂ

ਬੁੱਧੀ ਖੰਭ ਸਾੜ ਢੱਠੀ

ਮੱਲੋ ਮੱਲੀ ਓਥੇ ਦਿਲ

ਮਾਰਦਾ ਉਡਾਰੀਆਂ,

ਪ੍ਯਾਲੇ ਅਣਡਿੱਠੇ ਨਾਲ

ਬੁੱਲ੍ਹ ਲਗ ਜਾਣ ਓਥੇ

ਰਸ ਤੇ ਸਰੂਰ ਚੜ੍ਹੇ

ਝੂਮਾਂ ਆਉਣ ਪ੍ਯਾਰੀਆਂ,

'ਗ੍ਯਾਨੀ' ਸਾਨੂੰ ਹੋੜਦਾ ਤੇ

'ਵਹਿਮੀ ਢੋਲਾ' ਆਖਦਾ ਏ :-

'ਮਾਰੇ ਗਏ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲਾਈਆਂ

ਬੁੱਧੋਂ ਪਾਰ ਤਾਰੀਆਂ।'

"ਬੈਠ ਵੇ ਗਿਆਨੀ! ਬੁੱਧੀ-

ਮੰਡਲੇ ਦੀ ਕੈਦ ਵਿਚ

'ਵਲਵਲੇ ਦੇ ਦੇਸ਼' ਸਾਡੀਆਂ

ਲੱਗ ਗਈਆਂ ਯਾਰੀਆਂ।”     ੪.