ਸਾਂਈਆਂ ਦਾ ਦੇਸ਼

ਅਵੇ ਕਿੰਗ ਵਜਾਂਦਿਆਂ ਜੋਗੀਆ!

ਪਿਆ ਗਾਨਾਂ ਏ ਬਿਰਹੋਂ ਦੇ ਗੀਤ,

ਪਿਆ ਫਿਰਨੈਂ ਤੂੰ ਬਾਉਲਿਆਂ ਵਾਂਗ ?

ਕੀ ਪਿੱਛਾ ਤੇਰਾ 'ਮੈਂ-ਪੀਅ’ ਦੇ ਦੇਸ਼?

ਜੇ ਪੀਆ ਦਾ ਦੇਸ਼ ਤਦ ਦੱਸ ਸੰਦੇਸ਼,

ਕੋਈ ਪੀਆ ਦੀ ਸੱਦ ਸੁਣਾ,

ਦੱਸ ਕਿਤਨੀ ਏ ਦੂਰ

ਮੇਰੇ ਸਾਂਈਆਂ ਦਾ ਦੇਸ਼ ?

 

ਜੋਗੀ-     ਪਿੱਛਾ ਸਾਂਈਆਂ ਦਾ ਦੇਸ਼

ਤੂੰ ਸੁਣ ਮੁਟਿਆਰੇ!

ਪਿੱਛਾ ਸਾਂਈਆਂ ਦਾ ਦੇਸ਼,

ਟੁਰਿਆ ਦੇਖਣ ਸਾਂ ਦੁਨੀਆਂ

ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਰਨੇ ਨੂੰ ਸੈਰ,

ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਹਾਂ ਰਾਹ ਸੁਦੇਸ਼,

ਦੂਰ ਪ੍ਯਾਰੇ ਦਾ ਦੇਸ਼।

ਕੋਈ ਲੱਭਦਾ ਹਾਂ ਰਾਹ ਨਿਸ਼ਾਨ,

ਫਿਰਦਾ ਦੇਸ਼, ਬਦੇਸ਼, ਪਰਦੇਸ਼,

ਫਿਰਦਾ ਸ਼ਹਿਰ, ਗਿਰਾਂ ਤੇ ਗਲੀਆਂ,

ਫਿਰਦਾ ਜੰਗਲ ਬੇਲੇ ਹਮੇਸ਼।

ਸਾਈਆਂ ਦਾ ਦੇ ਮੇਰੇ ਸਾਂਈਆਂ ਦਾ ਦੇਸ਼।

ਕਿਤੋਂ ਲੱਭਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਰਾਹ

ਮੇਰੇ ਸਾਂਈਆਂ ਦਾ ਦੇਸ਼,

ਤੇਰੇ ਸਾਂਈਆਂ ਦਾ ਦੇਸ਼।

 

ਨਾਰ -    ਤੂੰ ਫਿਰ ਕਿੰਗ ਵਜਾ,

ਮੈਂ ਤਦ ਗਾਨੀ ਆਂ ਗੀਤ,

ਰਲ ਕੇ ਬਿਰਹੋਂ ਦੇ ਗੀਤ।

ਕੱਲ ਪਿਆ ਆਖਦਾ ਸੀ ਇਕ ਸੰਤ:

"ਉਸ ਦੇ ਕੰਨ ਸੰਗੀਤ”

ਹਾਂ, ਸਾਂਈਆਂ ਦੇ ਕੰਨ ਸੰਗੀਤ।

ਆ ਹੁਣ ਗਾਵੀਏ ਗੀਤ,

ਉਸ ਦੀ ਮਹਿਮਾਂ ਦੇ ਗੀਤ,

ਉਸ ਦੇ ਬਿਰਹੋਂ ਦੇ ਗੀਤ। 15.