ਆਸਤਕ-ਨਾਸਤਕ

੧. ਰੱਬ ਦਿਆ ਪੂਜਕਾ !

ਰੱਬ ਦਿਆ ਵਾਰਸਾ !

ਸੱਚਮੁਚ ਰੱਬ ਨੂੰ ਰੱਬ ਹੈਂ ਸਮਝਦਾ ?

ਫੇਰ ਇਹ ਦੱਸ ਖਾਂ,

ਉਸ ਤੇਰੇ ਰੱਬ ਨੇ,

ਤੈਨੂੰ ਹੀ ਆਪਣਾ ਆਪ ਕਿਉਂ ਸੌਂਪਿਆ ?

੨. ਜੇ ਤੇਰੀ ਰਾਇ ਵਿਚ,

ਇਹੋ ਗਲ ਠੀਕ ਹੈ,

ਤਾਂ ਤੇ ਤੂੰ ਰੱਬ ਨੂੰ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸਮਝਿਆ ।

ਗ਼ਰਜ਼ ਦਾ ਰੱਬ, ਤੂੰ ਆਪ ਹੈ ਘੜ ਲਿਆ। '

ਆਸਤਕ ਹੋਣ ਦਾ ਨਿਰਾ ਇਕ ਡਾਮ ਹੈ।

ਹੋਰਨਾਂ ਰੱਬ ਦਿਆਂ ਬੰਦਿਆਂ ਵਾਸਤੇ,

ਤੇਰੇ ਵਿਚ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਚਿਣਗ ਸਤਕਾਰ ਦੀ।

ਤੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਹੱਕ ਨਹੀਂ ਬਖਸ਼ਦਾ-

ਅੰਦਰੇ ਬੈਠ ਕੇ,

ਆਪਣੇ ਰੱਬ ਨੂੰ

ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚਾਹੁਣ ਓਹ; ਕਹਿ ਸਕਣ ਦਿਲ ਦੀਆਂ।