ਨੰਗੀ ਹੋ ਹੋ ਕੇ ਨਚਦੀ
ਭੂਤੀ ਹੋਈ ਐਸ਼-ਪਰਸਤੀ ।
ਅਸ਼ਰਾਫਤ ਹੋ ਗਈ ਸਸਤੀ
ਜ਼ੋਰਾਵਰ ਲਹੂ ਨਿਚੋੜੇ ।
ਕੋਈ ਮੋੜੇ ਵੇ ਕੋਈ ਮੋੜੇ ।
੪. ਬੰਦਿਆਂ ਦੀਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਚਿਣ ਕੇ,
ਇਕ ਉਸਰੇ ਪਈ ਅਟਾਰੀ ।
ਇਸ ਲਹੂਆਂ ਦੇ ਦਰਯਾ ਵਿਚ,
ਤਰ ਜਾਸੀ ਦੁਨੀਆ ਸਾਰੀ ।
ਪਰ ਸਚਿਆਈ ਦੀ ਥੁੜ ਨੇ,
ਆਸ਼ਾ ਦੇ ਬੇੜੇ ਬੋੜੇ ।
ਕੋਈ ਮੋੜੇ ਵੇ ਕੋਈ ਮੋੜੇ ।
੫. ਮਾਨੁਖ਼ਤਾ ਦਰਦਾਂ ਮਾਰੀ,
ਸਿਵਿਆਂ ਤੇ ਬੈਠੀ ਝੂਰੇ ।
ਮੇਰੇ ਅਮਨ ਚੈਨ ਦੇ ਸੁਪਨੇ,
ਖਬਰੇ ਕਦ ਹੋਸਣ ਪੂਰੇ ।
ਖਖੜੀ ਖਖੜੀ ਰੂਹਾਂ ਦੇ,
ਕਦ ਸਿਰ ਜਾਵਣਗੇ ਜੋੜੇ ।
ਕੋਈ ਮੋੜੇ ਵੇ ਕੋਈ ਮੋੜੇ ।
