ਮੋਤੀ

ਗੋਤਾ ਖੋਰ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚੋਂ,

ਕਢ ਕਢ ਸਿੱਪ ਖਿਲਾਰੇ,

ਹੱਥੋ ਹੱਥ ਵਿਹਾਝੀ ਜਾਵਣ,

ਮੋਤੀਆਂ ਦੇ ਵਣਜਾਰੇ ।

ਕਿਸੇ ਦੀ ਝੋਲੀ ਇੱਕੋ ਭਰ ਦੇ,

ਕਈ ਖਾਲੀ ਹੱਥ ਸਿਧਾਰੇ ।

(ਪਰ) ਓਹ ਕੀ ਜਾਣਨ ਸਾਰ ਦੁਰਾਂ ਦੀ,

(ਜਿਹੜੇ) ਸੋਚਣ ਖੜੇ ਕਿਨਾਰੇ ।

ਗੁਲਾਬ

ਮੈਂ ਗੁਲਾਬ,

ਮੇਰਾ ਕਰਤਵ ਏਹੋ,

ਖਿੜ ਖਿੜ ਬਾਗ਼ ਸਜਾਣਾ।

ਸੁਕ ਸੜ ਜਾਣਾ,

ਭੁਰ ਜਾਣਾ, ( ਅਤੇ )

ਮੁੜ ਖੇੜੇ ਵਿਚ ਆਣਾ।

ਬਾਗ਼ ਸਲਾਮਤ,

ਬੂਟਾ ਹਰਿਆ,

ਜੀਵੇ ਜਾਗੇ ਮਾਲੀ,

ਸ਼ਾਲਾ ਬਣਿਆ ਰਹੇ, ਮੇਰਾ ਏਥੇ

ਨਿਤ ਨਿਤ ਆਉਣ ਜਾਣਾ ।