ਤਰਾਨਾ ਛੇੜ ਕੇ ਕੌਮੀ,

ਕਲੇਜਾ ਚੀਰ ਕੇ ਧਰ ਦੇ।

ਤੇਰੀ ਆਵਾਜ਼ ਗੂੰਜ ਉੱਠੇ,

ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਆਸਮਾਨਾਂ ਤੇ ।

ਕਿ ਦੇਸ਼ ਉਸਰਨ ਸਦਾ –

ਜਿਗਰੇ ਦੀਆਂ ਮੁਹਕਮ ਚਿਟਾਨਾਂ ਤੇ।

੩. ਤੂੰ ਧੀਰਜ ਨਾਲ ਡਟਿਆ ਰਹੁ,

ਕੋਈ ਦਿਨ ਆ ਹੀ ਜਾਵੇ ਗਾ।

ਸਚਾਈ ਦਾ ਅਵਾਜ਼ਾ ਉਠ ਕੇ,

ਤਬਦੀਲੀ ਲਿਆਵੇ ਗਾ।

ਫਤੇ ਦਾ ਹਾਰ, ਤੇਰੇ ਗਲ,

ਸਮਾਂ ਖੁਦ ਆ ਕੇ ਪਾਵੇ ਗਾ।

ਏ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਤੇਰਾ ਹੈ,

ਤੇ ਤੇਰਾ ਹੀ ਕਹਾਵੇ ਗਾ।

ਬਹਾਦੁਰ ਹੱਸਦੇ ਤੇ ਖੇਡਦੇ,

ਖੇਡਣ ਗੇ ਜਾਨਾਂ ਤੇ,

ਕਿ ਦੇਸ਼ ਉਸਰਨ ਸਦਾ-

ਜਿਗਰੇ ਦੀਆਂ ਮੁਹਕਮ ਚਿਟਾਨਾਂ ਤੇ ।