ਤੂੰ ਅਪਣੇ ਨੈਣ ਨੈਣਾਂ ਵਿਚ

ਖੁਭਾ ਕੇ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਟੋਹਿਆ,

ਅਤੇ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਸਭ ਕੁਝ,

ਵਿਛਾਇਆ ਸਾਹਮਣੇ ਤੇਰੇ ।

੪. ਖੁਸ਼ੀ ਨੇ ਇਕ ਸਰੂਰ ਆਂਦਾ,

ਬੜੇ ਹੱਸੇ, ਬੜੇ ਉਛਲੇ,

ਤਰਾਨੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਛਿੜ ਪਏ,

ਤੰਬੂਰੇ ਇਕ-ਸੁਰੇ ਹੋ ਕੇ।

ਇਸ਼ਾਰੇ ਨਾਲ, ਜੀਵਨ-ਸਾਥ

ਦੇ ਵਾਅਦੇ ਅਸਾਂ ਕਰ ਲਏ।

ਬਿਨਾਂ ਜਾਣੇ, ਬਿਨਾਂ ਪਰਖੇ,

ਬਿਨਾਂ ਬੋਲੇ ਅਸੀ ਤੁਰ ਪਏ।

੫. ਤੂੰ ਅਪਣੀ ਬਾਂਹ ਅਗਾਂਹ ਕੀਤੀ,

ਮੈਂ ਬਰਕਤ ਸਮਝ ਕੇ ਫੜ ਲਈ।

ਕਰੰਟ ਐਸੀ ਪਈ ਸਾਂਝੀ,

ਕਿ ਦੁਨੀਆ ਜਗਮਗਾ ਉੱਠੀ।

ਦਿਲਾਂ ਦੀਆਂ ਧੜਕਣਾਂ, ਮੂੰਹ ਜੋੜ,

ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲਗ ਪਈਆਂ।

ਲਿਪਟ ਗਏ ਆਤਮਾ ਐਸੇ, ਮੈਂ ਤੂੰ ਹੋ ਗਿਆ, ਤੂੰ ਮੈਂ ਹੋ ਗਈ।

੬. ਅਕਾਸ਼ੋਂ ਖ਼ਾਕ ਦੀ ਜੋੜੀ –

ਨੂੰ ਕਾਦਰ ਨੇ ਦੁਆ ਦਿੱਤੀ।