ਤੀਬਰ ਇੱਛਾ ਹੀ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਮੂਲ ਹੈ।'

'ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੀ ਉਸੇ ਦਿਨ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਜਿਸ ਦਿਨ ਤੁਸੀਂ ਜਨਮੇਂ ਸੀ।'

'ਪਰਮਾਤਮਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਰੱਜਿਆਂ ਨੂੰ ਰਜਾਵੇ ।'

'ਇੱਛਾ ਅੱਧਾ ਜੀਵਨ ਹੈ ਤੇ ਉਦਾਸੀਨਤਾ ਅੱਧੀ ਮੌਤ।' ਆਦਿ।

ਖ਼ਲੀਲ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨਾ ਬਹੁਤ ਧਿਆਨ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਕਾਗਰ ਚਿੱਤ ਹੋ ਕੇ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਹ ਅਗਮ-ਅਗੋਚਰ ਦੀ ਸੋਝੀ ਕਰਵਾਉਣਗੇ। ਅਕੱਥ ਨੂੰ ਕਥਣਯੋਗ ਬਣਾਉਣਗੇ। ਰੂਹਾਨੀ ਬੁਲੰਦੀਆਂ ਤਕ ਲੈ ਜਾਣਗੇ। ਤੁਸੀਂ ਇਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਕਾਫ਼ੀ ਬਦਲ ਜਾਵੋਗੇ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਾਪੇਗਾ ਤੁਸੀਂ ਅਜਿਹੀ ਦਿੱਸਦੀ ਵੱਸਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਵਿਚਰ ਰਹੇ ਹੋ ਜਿਸ ਪਾਸ ਦੇਣ ਲਈ ਕੁਝ ਨਹੀਂ। ਤੇ ਜਿਸ ਜਗਤ ਵਿਚ ਸ਼ਾਇਰ ਲੈ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਉਹ ਸਦੀਵੀ ਸੁੱਖ-ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾ ਘਰ ਹੈ ਸਿੱਖ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਵਿਚ ਸੱਚਖੰਡ ਹੈ। ਜਿਥੇ ਸਦੀਵੀ ਟਿਕਾਣਾ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਭਟਕਦੇ ਮਾਨਵ ਨੂੰ।

ਡਾ. ਜਗਦੀਸ਼ ਵਾਡੀਆ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਹੈ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਅਜਿਹੇ ਗਹਿਰ-ਗੰਭੀਰ ਚਿੰਤਨ ਦੀਆਂ ਅਮਰ ਰਚਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਿਆ ਹੈ, ਮਾਣਿਆ ਹੈ ਤੇ ਫਿਰ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਕੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਨਾ ਜਾਨਣ ਵਾਲਿਆਂ ਉੱਤੇ ਪਰਉਪਕਾਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੋਈ ਸੌਖੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਕਈ ਵਾਰ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਉਸ ਮਹਾਕਵੀ ਦੀ ਰੂਹ ਨੇ ਹੀ ਡਾਕਟਰ ਵਾਡੀਆ ਨੂੰ ਇਹ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ ਤੇ ਸਮਰੱਥ ਬਣਾਇਆ।

ਡਾ. ਵਾਡੀਆ ਲੰਮੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਭੋਗਦਿਆਂ ਹੋਰ ਸਾਹਿਤ ਸਿਰਜਣਾ ਕਰਨ। ਇਹੀ ਅਰਦਾਸ ਹੈ।

ਗੁਰਮੁਖ ਸਿੰਘ