ਇਹ ਬੰਧਨ ਹੈ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੀ ਚੁੱਪ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਗੀਤ ਵਿਚਕਾਰ। ਇਹ ਚਾਰ ਹੋਠਾਂ ਤੋਂ ਉਚਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸ਼ਬਦ ਹੈ ਜੋ ਦਿਲ ਨੂੰ ਤਖਤ, ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਅਤੇ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਨੂੰ ਤਾਜ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਗੁਲਾਬ ਦੇ ਹੋਠਾਂ ਉਤੇ ਹਵਾ ਦੀਆਂ ਨਾਜ਼ਕ ਉਂਗਲਾਂ ਦੀ ਨਰਮ ਛੂਹ ਹੈ ਜਿਸ ਤੋਂ ਸੁੱਖ ਦਾ ਲੰਮਾ ਹਉਂਕਾ ਅਤੇ ਮਿੱਠੀ ਸਿਸਕੀ ਨਿਕਲਦੀ ਹੈ।
ਇਹ ਉਸ ਜਾਦੂਈ ਤਰੰਗ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਹੈ ਜੋ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਨੂੰ ਪਦਾਰਥਵਾਦੀ ਸੰਸਾਰ ਤੋਂ ਸੁਪਨਿਆਂ ਅਤੇ ਇਜ਼ਹਾਰ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਇਹ ਦੋ ਖੂਬਸੂਰਤ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂਦਾਰ ਫੁੱਲਾਂ ਦਾ ਸੁਮੇਲ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ ਦੇ ਮਿਸ਼੍ਰਣ ਨਾਲ ਤੀਸਰੀ ਰੂਹ ਦੀ ਉਤਪਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਹਿਲੀ ਨਜ਼ਰ ਮਨੁੱਖੀ ਮਨ ਦੇ ਖੇਤ ਵਿਚ ਦੇਵੀ ਰਾਹੀਂ ਬੀਜੇ ਬੀਜ ਵਾਂਗ ਹੈ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਹਿਲਾ ਚੁੰਮਣ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਦਰਖ਼ਤ ਦੀ ਟਾਹਣੀ ਦੇ ਸਿਰੇ ਉਤੇ ਉਗਿਆ ਪਹਿਲਾ ਫੁੱਲ ਹੈ।
ਵਿਆਹ
ਇਸ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ ਪਿਆਰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਨਸਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਦੇ ਸੰਗੀਤਮਈ ਭਜਨਾਂ ਤੇ ਗੀਤਾਂ ਵਿਚ ਬਦਲ ਦੇਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸੰਗੀਤ ਜੋ ਰਾਤ ਦੀ ਚੁੱਪੀ ਵਿਚ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂਕਿ ਦਿਨ ਵੇਲੇ ਗਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਪਿਆਰ ਦੀ ਤੀਬਰਤਾ ਪਰਦਾ ਉਤਾਰਦੀ ਅਤੇ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਤਹਿਆਂ ਨੂੰ ਰੁਸ਼ਨਾਉਂਦੀ, ਅਜਿਹੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਸੰਚਾਰ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਖੁਸ਼ੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ ਸਿਵਾਇ ਰੂਹ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਤੋਂ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਖ਼ੁਦਾ ਨੂੰ ਕਲਾਵੇ ਵਿਚ ਲੈਂਦੀ ਹੈ।
ਵਿਆਹ ਦੋ ਰੂਹਾਂ ਦਾ ਮੇਲ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਧਰਤੀ ਉਤੇ ਤੀਸਰੀ ਰੂਹ ਦਾ ਜਨਮ ਹੋਵੇ। ਇਹ ਤੀਬਰ ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਦੋ ਰੂਹਾਂ ਦਾ ਮਿਲਨ ਹੈ ਜਿਥੇ ਵਖਰੇਵਾਂ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਉਹ ਮਹਾਨ ਮਿਲਨ ਹੈ ਜੋ ਵੱਖ ਵੱਖ ਹੋਂਦ ਨੂੰ ਦੋ ਆਤਮਾਵਾਂ ਵਿਚ ਮਿਲਾ ਦੇਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਮਾਲਾ ਦਾ
