ਭਵਿਖ ਦੀ ਚੰਗੇਰੀ ਆਸ ਵਿਚਕਾਰ ਗ਼ਮ ਇਕ ਸੁਨਹਿਰੀ ਕੜੀ ਹੈ।
ਇਹ ਨੀਂਦ ਅਤੇ ਜਾਗਣ ਵਿਚਕਾਰ ਦੀ ਪ੍ਰਭਾਤ ਹੈ।
ਮੇਰੇ ਨਿਮਾਣੇ ਦੋਸਤ, ਗਰੀਬੀ ਰੂਹ ਦੀ ਸ੍ਰੇਸ਼ਟਤਾ ਨੂੰ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਦੀ ਜਦੋਂ ਕਿ ਧਨ ਦੌਲਤ ਇਸਦੀ ਬੁਰਾਈ ਨੂੰ ਉਘਾੜਦੀ ਹੈ। ਗਮ ਜਜ਼ਬਿਆਂ ਨੂੰ ਨਰਮ ਕਰਦਾ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦਿਲ ਦੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਭਰਦੀ ਹੈ। ਜੇ ਗਮ ਅਤੇ ਗਰੀਬੀ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਜਾਏ ਤਾਂ ਆਦਮੀ ਦੀ ਆਤਮਾ ਖਾਲੀ ਗੋਲੀ ਵਾਂਗ ਹੋਵੇਗੀ, ਜਿਸ ਉਤੇ ਸੁਆਰਥ ਅਤੇ ਲਾਲਚ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਾ ਲਿਖਿਆ ਹੋਵੇ।
ਯਾਦ ਰਹੇ ਕਿ ਦੈਵਤਵ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਸਹੀ ਸ੍ਵੈ ਹੋ। ਇਸ ਨੂੰ ਸੋਨੇ ਨਾਲ ਵੇਚਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ, ਨਾ ਹੀ ਅਜੋਕੀ ਦੌਲਤ ਵਾਂਗ ਇਸਦਾ ਢੇਰ ਲਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਧਨਵਾਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੇਵਤਵ ਤਿਆਗ ਕੇ ਸੋਨੇ ਚਾਂਦੀ ਨੂੰ ਜੱਫਾ ਮਾਰ ਲਿਆ ਹੈ। ਅਜੋਕੇ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਨੌਜਵਾਨ ਆਪਣੇ ਦੈਵੀ ਗੁਣਾਂ ਨੂੰ ਛਡ ਕੇ ਆਪਣੇ ਸ੍ਵੈ ਅਤੇ ਮੌਜ ਮਸਤੀ ਵਿਚ ਮਗਨ ਹਨ।
ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਗਰੀਬ ਸਾਥੀ, ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਉਪਰੰਤ ਜਦੋਂ ਤੂੰ ਘਰ ਪਰਤ ਕੇ ਜਿਹੜਾ ਸਮਾਂ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆ ਨਾਲ ਬਿਤਾਉਂਦਾ ਏਂ, ਉਹੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਮਨੁੱਖੀ ਨਸਲਾਂ ਦੀ ਅਸਲ ਕਮਾਈ ਹੈ, ਇਹ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ ਜੋ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਨਸਲਾਂ ਦੀ ਤਕਦੀਰ ਹੋਵੇਗੀ।
ਪਰ ਜਿਹੜਾ ਜੀਵਨ ਅਮੀਰ ਆਦਮੀ ਸੋਨੇ ਚਾਂਦੀ ਦਾ ਢੇਰ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਵਿਚ ਬਿਤਾਂਦਾ ਹੈ ਅਸਲ ਵਿਚ ਕਬਰ ਦੇ ਕੀੜੇ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਾਂਗ ਹੈ। ਇਹ ਭੈਅ ਦਾ ਸੂਚਕ ਹੈ।
ਮੇਰੇ ਗ਼ਮਗੀਨ ਦੋਸਤ ਜੋ ਹੰਝੂ ਤੂੰ ਵਹਾਂਦਾ ਏਂ ਉਹ ਉਸ ਮਸਖਰੇ ਦੀ ਮਸਖਰੀ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਿੱਠੇ ਤੇ ਸੁੱਚੇ ਹਨ ਜੋ ਹਾਸੇ ਵਿਚ ਗ਼ਮ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਹੰਝੂ ਨਫ਼ਰਤ ਦੇ ਕੋਹੜ ਨੂੰ ਦਿਲ ਤੋਂ ਸਾਫ਼ ਕਰਦੇ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਦੁਖੀਆਂ ਦਾ ਦਰਦ ਵੰਡਾਉਣਾ ਸਿਖਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਨਾਜ਼ਰੀਨ ਦੇ ਹੰਝੂ ਹਨ।
ਧਨ ਦੌਲਤ ਲਈ ਬੀਜੀ ਸ਼ਕਤੀ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਪੱਕ
