ਗਿਰਝ

ਘਸਮੈਲੀ ਘਸਮੈਲੀ,

ਸਿਰ ਗੰਜਾ ਗੰਜਾ,

ਚੁੰਜ ਲੰਮੀ ਲੰਮੀ,

ਖੰਭ ਜੋਰੋਂ ਖੁੱਸੇ ।

ਜੜ੍ਹੋਂ ਉਖੜੇ,

ਨੜਿਆਂ ਵਾਂਙ,

ਟੰਗਾਂ ਤੇ ਪੰਜੇ ।

 

ਗੰਨੇ ਦੀ ਛਿਲ

ਬਾਂਕ ਜਿਵੇਂ

ਹੈ ਲਾਹੀ ਜਾਂਦੀ,

ਸੜਿਹਾਂਦ ਪਏ

ਮੁਰਦਾਰ ਦਾ,

ਇਹ ਮਾਸ ਖੁਰਚਦੀ,

ਲੋਹਿਆ ਲੋਹੇ ਨੂੰ ਕਟਦਾ ।