Back ArrowLogo
Info
Profile

ਸਾਈਆਂ

ਲਖ ਜੁਗ ਪਹਿਲਾਂ,

ਸ਼ੀਂਹ, ਬਘੇਲੇ, ਰਿਛ, ਤਕ ਤਕ ਕੇ,

ਹਾਬੜਿਆ ਹੋਇਆ ਪੈਂਦਾ ਸਾਂ ।

ਪਲ ਵਿਚ ਬੇਰੇ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਸਾਂ।

ਚੱਜੋਂ ਜੁਗਤੋਂ ਖਾਲਮ ਖਾਲੀ,

ਜਿਸਮ ਹੰਡਾ ਕੇ ਵਕਤ ਲੰਘਾਇਆ ।

ਇਲਮਾਂ ਦੇ ਭੰਡਾਰੇ ਸਾਈਆਂ

ਉਚਿਓਂ ਉੱਚਿਆ ਨੂਰੋ ਨੂਰਾ,

ਕੀ ਓਦੋਂ ਵੀ ਤੇਰਾ ਮੇਰਾ,

ਭਿੰਨ ਭੇਦ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਇੱਕੋ ਸਾਂ ?

31 / 94
Previous
Next