ਬੋਲੀਆਂ
ਸੋਚਾਂ ਜਿਊਣ ਲਈ,
ਪਰ ਜੋਬਨ ਤਿਲਕਿਆ ਕੋਲੋਂ । ੧ ।
ਕਾਲੀ ਰਾਤ ਸਦਾ,
ਜੋਬਨ ਨੂੰ ਚਾਨਣੀ ਲਗਦੀ ।੨।
ਤਾਰੇ ਰੋਣ ਪਏ,
ਪਰ ਡਲ੍ਹਕਾਂ ਮਾਰੀ ਜਾਂਦੇ । ੩ ।
ਮੋਰੋ ਖੰਭ ਦਿਓ,
ਮੈਂ ਕਾਨ੍ਹ ਬਣਾਂਗੀ ਆਪੇ । ੪।
ਵੰਝਲੀ ਕੂਕ ਪਈ,
ਪਰ ਹੀਰ ਨਹੀਂ ਹੈ ਬੇਲੇ । ੫।
ਹੁਸਨ ਜਵਾਨੀ ਵੀ,
ਸਾਵਨ ਦਾ ਬੱਦਲ ਹੋਵੇ । ੬ ।
ਬੋਲੀਆਂ
ਸੋਚਾਂ ਜਿਊਣ ਲਈ,
ਪਰ ਜੋਬਨ ਤਿਲਕਿਆ ਕੋਲੋਂ । ੧ ।
ਕਾਲੀ ਰਾਤ ਸਦਾ,
ਜੋਬਨ ਨੂੰ ਚਾਨਣੀ ਲਗਦੀ ।੨।
ਤਾਰੇ ਰੋਣ ਪਏ,
ਪਰ ਡਲ੍ਹਕਾਂ ਮਾਰੀ ਜਾਂਦੇ । ੩ ।
ਮੋਰੋ ਖੰਭ ਦਿਓ,
ਮੈਂ ਕਾਨ੍ਹ ਬਣਾਂਗੀ ਆਪੇ । ੪।
ਵੰਝਲੀ ਕੂਕ ਪਈ,
ਪਰ ਹੀਰ ਨਹੀਂ ਹੈ ਬੇਲੇ । ੫।
ਹੁਸਨ ਜਵਾਨੀ ਵੀ,
ਸਾਵਨ ਦਾ ਬੱਦਲ ਹੋਵੇ । ੬ ।