ਪਿੱਛੋਂ ਹੋਰ ਤੱਕੀ ਕੀਤੀ,

ਜੀਵਨ ਜੁਗਤਾਂ ਨਜ਼ਰੇ ਪਈਆਂ,

ਹੱਕਦਾਰਾਂ ਲਈ ਲੱਕ ਬੰਨ੍ਹ ਲੀਤਾ,

ਗੀਤਾ ਰਚ ਹੋਇਓਂ ਭਗਵਾਨ ।੪।

 

ਅਪਣੇ ਹੱਥੀਂ ਮੇਟ ਨ ਹਸਤੀ।

ਅਪਣੇ ਇਲਮੋਂ ਅਪਣੀ ਅਕਲੋਂ,

ਜਗਤ ਵਸਾਉਣੀ ਸਿਆਸਤ ਛਡ ਕੇ,

ਭੁਲ ਗਿਓਂ ਕਿਉਂ ? ਭਰਮ ਪਿਓਂ ਕਿਉਂ?

ਹਰ ਇਕ ਗੁਣ ਨੂੰ ਹਰ ਇਕ ਸਿਫਤ ਨੂੰ,

ਪਰ੍ਹਾਂ ਸਮਝ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਿਆਸੋਂ,

ਜਾਨਣ ਕਰ ਕੇ ਮਾਨਣ ਕਰ ਕੇ,

ਹੱਥ ਤੇ ਹੱਥ ਧਰ ਬੈਠ ਗਿਆ ਹੈਂ ।

ਅੱਝਾ ਬਣਿਓਂ ਸਹਿਮ ਸਹਿਮ ਕੇ,

ਆਖ ਰਿਹਾ ਹੈਂ "ਮੈਂ ਕਤਰਾ ਹਾਂ",

ਮੈਂ ਆਖਾਂ ਤੂੰ ਓਹ ਕਤਰਾ ਹੈਂ

ਜਿਸ ਵਿਚ ਸਾਗਰ ਲਹਿਰਾਂ ਲਾਣ । ੫ ॥