ਹਰ ਬੋਲ 'ਤੇ ਮਰਦਾ ਰਹੀਂ

ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਜਨਮਿਆ

ਤਾਂ ਜਿਊਣ ਦੀ ਸਹੁੰ ਖਾ ਕੇ ਜੰਮਿਆ

ਤੇ ਹਰ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਤਿਲਕ ਕੇ ਡਿੱਗਿਆ,

ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਲਾਹਨਤਾਂ ਪਾਂਦੀ ਰਹੀ।

 

ਕੋਈ ਸਾਹਿਬਾ ਮੇਰੇ ਕਾਇਦੇ ’ਤੇ ਗਲਤ ਪੜ੍ਹਦੀ ਰਹੀ,

ਅੱਖਰਾਂ 'ਤੇ ਡੋਲ੍ਹ ਕੇ ਸਿਆਹੀ

ਤਖ਼ਤੀ ਮਿਟਾਉਂਦੀ ਰਹੀ।

 

ਹਰ ਜਸ਼ਨ 'ਤੇ

ਹਾਰ ਮੇਰੀ ਕਾਮਯਾਬੀ ਦੇ

ਉਸ ਨੂੰ ਪਹਿਨਾਏ ਗਏ

ਮੇਰੀ ਗਲੀ ਦੇ ਮੋੜ ਤੱਕ

ਆਕੇ ਉਹ ਮੁੜ ਜਾਂਦੀ ਰਹੀ।

 

ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦਾ ਬਚਨ ਹੈ

ਹਰ ਬੋਲ 'ਤੇ ਮਰਦਾ ਰਹੀਂ,

ਤੇਰੇ ਜ਼ਖਮੀ ਜਿਸਮ ਨੂੰ

ਬੱਕੀ ਬਚਾਉਂਦੀ ਰਹੇਗੀ,

ਜਦ ਵੀ ਮੇਰੇ ਸਿਰ 'ਤੇ

ਕੋਈ ਤਲਵਾਰ ਲਿਸ਼ਕੀ ਹੈ,

ਮੈਂ ਕੇਵਲ ਮੁਸਕਰਾਇਆ ਹਾਂ

ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਨੀਂਦ ਆ ਜਾਂਦੀ ਰਹੀ ਹੈ

 

ਜਦ ਮੇਰੀ ਬੱਕੀ ਨੂੰ,

ਮੇਰੀ ਲਾਸ਼ ਦੇ ਟੁਕੜੇ

ਉਠਾ ਸਕਣ ਦੀ ਸੋਝੀ ਆ ਗਈ,

ਓਦੋਂ ਮੈਂ ਮਿਰਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਰਹਾਂਗਾ।

***