ਇਹਨਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਲਈ ਪ੍ਰਿੰਟ ਮੀਡੀਆ, ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਨਿਕ ਮੀਡੀਆ, ਟ੍ਰਾਂਸਲੇਸ਼ਨ, ਛਾਪੇਖਾਨਿਆਂ (ਪ੍ਰਿੰਟਿੰਗ ਵਿਭਾਗ) ਵਿੱਚ ਬੇਅੰਤ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਲੋੜ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।

'ਗਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਤੱਕ ਪੰਜਾਬੀ ਪੜ੍ਹੇ ਹੋਏ ਨੌਜਵਾਨ ਜੇਕਰ 'ਸਿਵਿਲ ਸਰਵਿਸ’ ਵਿੱਚ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਭਾਵ 'ਆਈ.ਏ.ਐੱਸ.' ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਹ ਪੰਜਾਬੀ ਮੀਡੀਅਮ ਨਾਲ ਇਹ ਪਰੀਖਿਆ ਪਾਸ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।

ਹੁਣ ਤੱਕ ਉੱਤਰੀ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚੋਂ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ, ਬਰਨਾਲਾ ਤੋਂ ਚਾਰ ਨੌਜਵਾਨ ਪੰਜਾਬੀ ਮਾਧਿਅਮ ਨਾਲ ਇਹ ਪਰੀਖਿਆ ਪਾਸ ਕਰਕੇ ਆਈ.ਏ.ਐੱਸ. ਦੀ ਟਰੇਨਿੰਗ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ।

ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀ ਤਾਂ ਹਰ ਕੋਈ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਇਸ ਲਈ ਉਪਰਾਲਾ ਕੋਈ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ। ਇਸ ਲਈ ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਤੇ ਨਾਲ ਇਸ ਨੂੰ ਲਿਖਤੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵਰਤੋਂ ਅੰਦਰ ਲਿਆਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

'ਡਾਕ ਵਿਭਾਗ’ ਨੂੰ ਕੋਈ ਵੀ ਬੰਦਾ ਪੰਜਾਬੀ 'ਸਿਰਨਾਵਾਂ' ਲਿਖ ਕੇ ਪੱਤਰ ਨਹੀਂ ਲਿਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ, ਮੋਬਾਇਲ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ, ਏ.ਟੀ.ਐੱਮ. ਤੋਂ ਪੈਸੇ ਕਢਾਉਣ ਲੱਗਿਆਂ ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ, ਹੋਰ ਤਾਂ ਹੋਰ 'ਗੈਸ ਸਿਲੰਡਰ' ਦੀ ਬੁਕਿੰਗ ਲਈ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਸਹੂਲਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ। ਬੈਂਕਾਂ ਵਿੱਚ ਪੈਸੇ ਜਮ੍ਹਾਂ ਕਰਨ ਤੇ ਕਢਾਉਣ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਫਿਰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਪੜ੍ਹਨ ਦਾ ਕੀ ਲਾਭ।

ਹੁਣ ਸਾਥੀਓ, ਤੁਸੀਂ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਨ ਵਾਲੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸੇਧ ਦੇਣੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਨਿੱਤ ਵਿਹਾਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਅਪਨਾਉਣਗੇ ਤਾਂ ਸਹੀ ਅਰਥਾਂ ਵਿੱਚ 'ਪੰਜਾਬੀ' ਅਖਵਾਉਣਗੇ

ਗਣਾਂ ਦੇ ਭੇਦ

ਗੁਣ ਦੋ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ- ਵਰਣਿਕ ਗਣ ਤੇ ਮਾਤ੍ਰਿਕ ਗਣ

ਵਰਣਿਕ ਗਣ : ਵਰਣਿਕ ਗਣ ਤਿੰਨ ਅੱਖਰਾਂ ਦਾ ਉਹ ਸਮੂਹ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਲਘੂ-ਗੁਰੂ ਵਰਨਾਂ ਨੂੰ ਖਾਸ ਤਰਤੀਬ ਅਨੁਸਾਰ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕੇਵਲ ਮਾਤਰਾਵਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਦਾ ਖਿਆਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਵਰਣਿਕ ਗਣ ਅੱਠ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਮੁੱਢਲੇ ਅੱਖਰ 'ਮ ਨ ਭ ਯ ਸ ਤ ਜ ਰ' ਹਨ ਤੇ ਹਰ ਇੱਕ ਦਾ ਨਾਉਂ, ਰੂਪ, ਲੱਛਣ ਤੇ ਉਦਾਹਰਨ ਇਉਂ ਹੈ :-