Back ArrowLogo
Info
Profile
45. ਦਿੱਲੀ ਦੀ ਇਕ ਬੇ ਨਿਸ਼ਾਂ ਸਮਾਧ

ਜੀਂਵਦਿਆਂ ਨ ਮਿਲਿਆ ਸੁਹਣਾ,

ਅੰਤ ਸਮੇਂ ਨ ਆਇਆ,

ਮੁਖਯਾਤ੍ਰਾ ਨ ਕੀਤਯੁਸ ਆਕੇ,

ਸਿਹਰਾ ਬੀ ਨ ਭਿਜਵਾਯਾ,

ਬਣੀ ਸਮਾਧ, ਜਗਤ ਆ ਢੁੱਕਾ,

ਸੁਹਣੇ ਝਾਤ ਨ ਪਾਈ,

ਸ਼ਾਲਾ ! ਮਿਟੇ ਨ ਤਾਂਘ ਅਸਾਡੀ,

ਤੁਸੀਂ ਕਰੋ ਮਨ ਭਾਇਆ ।੫੨।

 

46. ਆਪੇ ਵਿਚ ਆਪਾ

ਅੰਮੀਂ ਨੀ ! ਕਲਵਲ ਹੋ ਉਠੀਆਂ

ਮੈਂ ਡਿੱਠਾ ਇਕ ਸੁਪਨਾ ਸੀ,-

ਮੇਰੀ 'ਮੈਂ' ਵਿਚ ਹੋਰ ਕੁਈ ਨੀ

ਦਿਸਨਾ ਸੀ, ਪਰ ਛੁਪਨਾ ਸੀ ।

ਮੁੰਹਦਾ ਤੇ ਝਰਨਾਟ ਛੇੜਦਾ,

ਚਸਕ ਮਾਰ ਠੰਢ ਪਾਵੇ ਓ,-

ਦੱਸ ਕੌਣ ਓ, ਕਦੋਂ ਵੜ ਗਿਆ

ਕਿਉਂ ਦਿਸਨਾ, ਕਿਉਂ ਲੁਕਨਾ ਸੀ ? ।੪੩।

 

47. ਜੌਹਰੀ

ਸ਼ਹੁ ਦਰਿਯਾਵੇ ਖੇਡੰਦੜੀ ਨੂੰ

ਗੀਟੜੀਆਂ ਲਭ ਪਈਆਂ,

ਨਵੇਂ ਰੰਗ ਤੇ ਨਵੇਂ ਵੰਨ ਤੇ

ਨਵੇਂ ਸੁਹਜ ਫਬ ਰਹੀਆਂ,

ਪਰ ਮੈਂ ਗੀਟਿਆਂ ਵਾਂਗ ਉਛਾਲਾਂ

ਬਾਲਾਂ ਵਾਂਙੂ ਖੇਡਾਂ,

ਉੱਤੋਂ ਆ ਨਿਕਲਯਾ ਇਕ ਜੌਹਰੀ

ਉਨ ਗੀਟਿਆਂ ਚਾ ਲਈਆਂ ।੫੪।

ਦੇਖ ਪਰਖ, ਸਿਰ ਫੇਰ ਆਖਦਾ,

'ਕੀ ਇਨ੍ਹ ਨਾਉਂ ਧਰਾਵੀਂ ?

ਨਾ ਨੌ ਰਤਨ, ਚੁਰਾਸੀ ਸੰਗ ਨ

ਕੀਮਤ ਕਿਵੇਂ ਜਚਾਵੀਂ ?'

ਅਸਾਂ ਕਿਹਾ, 'ਛੱਡ ਖਹਿੜਾ ਹਾਲੇ,

ਖੇਡਣ ਦਿਹ ਖਾਂ ਸਾਨੂੰ,

ਗਿਣਤੀ ਜਦੋਂ ਤ੍ਰਯਾਨਵਿਓਂ ਤੇਰੀ

ਵਧੂ, ਮੁੱਲ ਆ ਪਾਵੀਂ' ।੫੫।

 

(ਨੌ ਰਤਨ, ਚੁਰਾਸੀ ਸੰਗ(ਪੱਥਰ)

ਹੁੰਦੇ ਹਨ)            

 

48. ਬੰਦ-ਖਲਾਸੀ

ਸਾਨੂੰ ਅਜਬ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਮਿਲਿਆ

ਫੜ ਪਿੰਜਰੇ ਵਿਚ ਪਾਂਦਾ,

ਪਰ ਪਿੰਜਰਾ ਨ ਬੰਦ ਕਰਾਂਦਾ

ਖਿੜਕੀ ਖੁਲ੍ਹੀ ਰਹਾਂਦਾ ।

ਅਸੀਂ ਕਦੇ ਜੇ ਬੰਦ ਕਰਾਈਏ,

ਉਹ ਫਿਰ ਖੁਹਲੇ ਖਿੜਕੀ;

'ਬੰਦ-ਖਲਾਸੀ' ਕਰਕੇ ਕੱਠੀਆਂ

ਅਚਰਜ ਰੰਗ ਜਮਾਂਦਾ ।੫੬।

15 / 15
Previous
Next