ਅਖਤਰ' ਸ਼ੀਰਾਨੀ

ਨਨਹਾ ਕਾਸਿਦਾ1

ਤੇਰਾ ਨਨਹਾ-ਸਾ ਕਾਸਿਦ ਜੋ ਤੇਰੇ ਖ਼ਤ ਲੈਕੇ ਆਤਾ ਥਾ

ਨਾ ਥਾ ਮਾਲੂਮ ਉਸੇ ਕਿਸ ਤਰਹ ਕੇ ਪੈਗ਼ਾਮ ਲਾਤਾ ਥਾ

 

ਸਮਝ ਸਕਤਾ ਨਾ ਥਾ ਵੋ ਖ਼ਤ ਮੈਂ ਕੈਸੇ ਰਾਜ਼ ਪਿਨਹਾਂ ਹੈਂ

ਹੁਰੂਫ਼ੇ-ਸਾਦਾ ਮੈਂ” ਕਿਸ ਹਸ਼ਰ ਕੇ ਅੰਦਾਜ਼ ਪਿਨਹਾਂ ਹੈਂ

 

ਉਸੇ ਕਿਆ ਇਲਮ ਇਨ ਰੰਗੀਂ ਲਿਫ਼ਾਫ਼ੋਂ ਮੈਂ ਛੁਪਾ ਕਿਆ ਹੈ

ਕਿਸੀ ਮਹਵ ਕਾ ਇਨਕੋ ਭੇਜਨੇ ਸੇ ਮੁਦਆ ਕਿਆ ਹੈ

 

ਮਗਰ ਮੁਝ ਕੋ ਖ਼ਯਾਲ ਆਤਾ ਹੈ ਅਕਸਰ ਉਸ ਜ਼ਮਾਨੇ ਮੇਂ

ਕਿ ਉਸ ਕੀ ਹੈਰਤੇ-ਤਿਫ਼ਲੀ ਹੈ ਕਿਉਂ ਗੁਮ ਇਸ ’ਫ਼ਸਾਨੇ ਮੇਂ

 

ਵੋ ਬਾ-ਈਂ-ਕਮਸਿਨੀ ਕਿਆ ਯੇ ਨਾ ਦਿਲ ਮੇਂ ਸੋਚਤਾ ਹੋਗਾ

1. ਕਾਸਦ 2. ਲੁਕਿਆ ਭੇਦ 3. ਸਿਧੇ-ਸਾਦੇ ਅੱਖਰਾਂ ਵਿੱਚ 4. ਪਰਲੇ 5. ਚੰਨ ਵਰਗੀ ਸੋਹਣੀ 6. ਬੱਚੇ ਵਰਗੀ ਹੈਰਾਨੀ 7. ਬਚਪਨੇ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ 8. ਵੱਡੀ ਭੈਣ