ਆਦਰ ਮਾਣ ਨਾਲ ਬਿਠਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹਦੇ ਆਉਣ ਦਾ ਕਰਨ ਪੁੱਛਿਆ। ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਨੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਸ਼ਸ਼ੀ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਵਿਆਹ ਦੀ ਇੱਛਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤੀ।

ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਿਨਾਂ 'ਚ ਚੋਲ ਰਾਜ ਦਾ ਕਾਫ਼ੀ ਨਾਂ ਸੀ। ਚੋਲ ਰਾਜ ਬੜਾ ਹੀ ਉੱਨਤ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸੀ । ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਿਆਂ ਵੇਖ ਕੇ ਅਚਿੰਤ ਨਰੇਸ਼ ਸਸ਼ੋਪੰਜ 'ਚ ਪੈ ਗਿਆ । ਨਾ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਸਥਿਤੀ 'ਚ ਸੀ, ਨਾ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਦੀ।

"ਰਾਜਕੁਮਾਰ ! ਤੁਸੀਂ ਸਾਡੇ ਮਹਿਮਾਨ ਨਿਵਾਸ 'ਚ ਆਰਾਮ ਕਰੋ। ਅਸੀਂ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਕੋਲੋਂ ਰਾਇ ਲੈ ਕੇ ਆਪਣਾ ਫੈਸਲਾ ਦੱਸਾਂਗੇ । ਉਂਜ ਤੁਹਾਡੀ ਕੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਹੈ ?"

ਚੋਲ ਦੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਨੇ ਆਖਿਆ- "ਮਹਾਰਾਜ । ਮੈਂ ਧਨੁਸ਼ ਵਿਦਿਆ 'ਚ ਮਾਹਰ ਹਾਂ। ਸ਼ਬਦ ਭੇਦੀ ਬਾਣ ਚਲਾ ਸਕਦਾ ਹਾਂ। ਮੇਰਾ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਕਦੀ ਖ਼ਾਲੀ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ।"

"ਠੀਕ ਏ ਪੁੱਤਰ ਮੈਂ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਨਾਲ ਸਲਾਹ-ਮਸ਼ਵਰਾ ਕਰ ਲਵਾਂ। ਫਿਰ ਹੀ ਕੋਈ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕਰਾਂਗਾ।"

ਚੋਲ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਨੂੰ ਮਹਿਮਾਨ ਨਿਵਾਸ 'ਚ ਸਨਮਾਨਪੂਰਵਕ ਠਹਿਰਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।

ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਦੇ ਇਛੁੱਕ ਰਾਜਕੁਮਾਰਾਂ ਦਾ ਤਾਂਤਾ ਲੱਗਣ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਇਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਕ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਆ ਕੇ ਬੇਨਤੀ ਕਰਨ ਲੱਗਾ। ਵੈਸ਼ਾਲੀ ਦਾ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਆਇਆ। ਰਾਜਾ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ-"ਤੁਹਾਡੀ ਕੀ ਯੋਗਤਾ ਹੈ।”

ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਬੋਲਿਆ-"ਰਾਜਨ, ਮੇਰੇ ਵਰਗਾ ਉੱਤਮ ਕੱਪੜਾ ਕੋਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ। ਰੇਸ਼ਮ ਦੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਦਾ ਇਸ ਧਰਤੀ 'ਤੇ ਮੈਂ ਇਕੱਲਾ ਗਿਆਨੀ ਹਾਂ।"

ਉਸ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਨੂੰ ਵੀ ਸਨਮਾਨਪੂਰਵਕ ਮਹਿਮਾਨ ਨਿਵਾਸ 'ਚ