ਸ਼੍ਰਧਾਂਜਲੀ

ਆਪਣੇ ਬਿਰਧ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਦੀ ਸੇਵਾ-ਸੰਭਾਲ ਲਈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇਕਲੌਤੀ ਬੇਟੀ, ਮਿਸਿਜ਼ ਕਲੇਅਰ, ਨੂੰ ਕੈਨੀਆ ਛੱਡ ਕੇ ਲੰਡਨ ਆਉਣਾ ਪਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਪਤੀ ਮਿਸਟਰ ਕਲੇਅਰ ਨੂੰ ਵੀ ਹੈੱਡ ਟੀਚਰ ਦੀ ਪੋਸਟ ਛੱਡਣੀ ਪਈ। ਨੌਕਰੀ ਛੱਡ ਕੇ ਜਾਣ ਦੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚਿੰਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮਿਸਿਜ਼ ਕਲੇਅਰ ਦੇ ਪਿਤਾ ਜੀ 'ਹੋਮਜ਼ ਐਂਡ ਹਾਊਸਿਜ਼' ਨਾਂ ਦੀ ਇਕ ਐਸਟੇਟ ਏਜੰਸੀ ਦੇ ਮਾਲਕ ਸਨ। ਉਹ ਆਪਣਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਆਪਣੀ ਧੀ ਨੂੰ ਸੌਂਪ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਮਿਸਿਜ਼ ਕਲੇਅਰ ਨੇ ਪ੍ਰਾਪਰਟੀ ਮੈਨੇਜਮੈਂਟ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਹ ਇਸ ਕੰਮ ਨੂੰ ਬਖ਼ੂਬੀ ਚਲਾ ਸਕਦੀ ਸੀ।

ਪਰੰਤੂ ਮਿਸਟਰ ਕਲੇਅਰ ਦੇ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਾਇੰਸ ਟੀਚਰ, ਨਰਿੰਦਰ ਕਪੂਰ, ਦੇ ਪਰਵਾਰ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋਣਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਸੌਖਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਪਿਛਲੇ ਪੰਦਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਵਿਚ ਇਸ ਪਰਵਾਰ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਾਂਝ ਏਨੀ ਵਧ ਗਈ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਦੋ ਪਰਿਵਾਰ, 'ਦੋ ਤੋਂ ਇਕ' ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਮਿਸਟਰ ਐਂਡ ਮਿਸਿਜ਼ ਕਲੇਅਰ ਦੀ ਕੋਈ ਔਲਾਦ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮਿਸਟਰ ਕਪੂਰ ਅਤੇ ਸ੍ਰੀਮਤੀ ਕਪੂਰ ਦੇ ਦੋ ਪੁੱਤ੍ਰ ਸਨ, ਸੁਰਿੰਦਰ ਅਤੇ ਜਿਤਿੰਦਰ। ਇਹ ਦੋਵੇਂ ਦੋ ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਗੋਦ ਵਿਚ ਖੇਡ ਕੇ ਪਲੇ ਸਨ। ਨਰਿੰਦਰ ਕਪੂਰ ਮਿਸਟਰ ਅਤੇ ਮਿਸਿਜ਼ ਕਲੇਅਰ ਨੂੰ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਵਾਲਾ ਸਤਿਕਾਰ ਦਿੰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਕਲੇਅਰਾਂ ਵਿਚ ਤਾਇਆ-ਤਾਈ, ਦਾਦਾ-ਦਾਦੀ ਅਤੇ ਨਾਨਾ-ਨਾਨੀ ਦੇ ਅਨੇਕ ਰੂਪ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੇ ਸਨ।

'ਹੋਮਜ਼ ਐਂਡ ਹਾਊਸਿਜ਼' ਦਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਏਨਾ ਵਧਿਆ ਕਿ ਪੰਜਾਂ ਸਾਲਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਨਰਿੰਦਰ ਕਪੂਰ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਲੰਡਨ ਆਉਣਾ ਪੈ ਗਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਲਫਰਡ ਵਿਚ ਇਕ ਸੁਹਣੀ ਥਾਵੇਂ ਕੰਪਨੀ ਦਾ ਦੂਜਾ ਦਫ਼ਤਰ ਖੋਲ੍ਹ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਮਿਸਟਰ ਕਲੋਅਰ ਨੇ ਨਰਿੰਦਰ ਕਪੂਰ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਇਹ ਇੱਛਾ ਵੀ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਉਹ ਸੁਰਿੰਦਰ ਅਤੇ ਜਿਤਿੰਦਰ ਨੂੰ ਵੀ ਏਸੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਵਿਚ ਪਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਨਰਿੰਦਰ ਕਪੂਰ ਲਈ ਮਿਸਟਰ ਕਲੇਅਰ ਦੀ ਹਰ ਇੱਛਾ ਰੱਬੀ ਹੁਕਮ ਦਾ ਦਰਜਾ ਰੱਖਦੀ ਸੀ। ਦੋਹਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਲੋੜੀਂਦੀ ਵਿੱਦਿਆ ਦਿਵਾਉਣੀ ਆਰੰਭ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਮਿਸਟਰ ਕਲੇਅਰ ਦੇ ਰਿਟਾਇਰ ਹੋਣ ਉੱਤੇ ਸੁਰਿੰਦਰ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਸੰਭਾਲ ਲਿਆ।

ਮਿਸਟਰ ਐਂਡ ਮਿਸਿਜ਼ ਕਲੇਅਰ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਸੈਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਥਾਵਾਂ ਵੇਖਣ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸ਼ੌਕ ਸੀ। ਇਸ ਸ਼ੌਕ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਲਈ ਲੋੜੋਂ ਬਹੁਤਾ ਧਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਮਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਧਰਤੀ ਉਤਲੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਅਨੇਕਤਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰਨ ਲਈ