ਨੇ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵੱਲ ਵੇਖ ਕੇ ਆਖਿਆ, "ਸੁਧਾ ਵਿਚਾਰੀ ਰਾਤ ਕਰ ਸੁੱਤੀ ਨਹੀਂ; ਹੁਣ ਇਕੱਲੀ ਜਾਵੇਗੀ ਰਿਚਾ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਡਾਕਟਰ ਵੱਲ ? ਨਾਨਾ, ਇਉਂ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ; ਕੁਝ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਵਟਾ ਫਟ ਘਰ ਨੂੰ ਚਲਾ ਜਾ।"

ਨੌਕਰੀ ਲਈ ਹੋਈ ਇੰਟਰਵਿਊ ਸਮੇਂ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਪਰਵਾਰ ਬਾਰੇ ਸਾਰੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਲਈ ਗਈ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਜਿਤਿੰਦਰ ਨੂੰ ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਮੇਰੀ ਬੱਚੀ ਦੇ ਨਾਵਾਂ ਦਾ ਪਤਾ ਸੀ ਪਰ ਇਹ ਪਤਾ ਉਸ ਨੇ ਕਿਵੇਂ ਲਾ ਲਿਆ ਕਿ ਰਿਚਾ ਬੀਮਾਰ ਹੈ ਅਤੇ ਸੁਧਾ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਸੁੱਤੀ ਨਹੀਂ ? ਮੈਂ ਹੌਸਲਾ ਕਰਕੇ ਪੁੱਛ ਹੀ ਲਿਆ। ਉਸ ਦਾ ਉੱਤਰ ਸੀ, “ਦੋ ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਮਮਤਾ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਹੈ ਮੈਨੂੰ। ਤੇਰੇ ਮੂੰਹ ਉੱਤੇ ਲਿਖੀ ਹੋਈ ਮਮਤਾ ਨਾ ਪੜ੍ਹ ਸਕਾਂ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਮਮਤਾ ਨੂੰ ਮਿਹਣਾ ਹੈ।"

ਕਪੂਰ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਰੀਟਾਇਰ ਹੋ ਜਾਣ ਪਿੱਛੋਂ ਦਫ਼ਤਰ ਵਿਚ ਅਸੀਂ ਅੱਠ ਆਦਮੀ ਰਹਿ ਗਏ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ। ਇਹ ਦਫ਼ਤਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਇਕ ਘਰ ਸੀ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਇਕ ਪਰਵਾਰ; ਇਹ ਖੇਡ-ਘਰ ਸੀ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਬੱਚੇ; ਇਹ ਇਕ ਪ੍ਰਯੋਗਸ਼ਾਲਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਸੋਹਣਾ, ਸੌਖਾ ਅਤੇ ਸਫਲ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਰੀਸਰਚ ਵਿਚ ਰੁੱਤੇ ਹੋਏ ਖੋਜੀ; ਹਰ ਇਕ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਵਿਚ ਸ਼ਰੀਕ ਹੁੰਦੇ ਸਾਂ: ਖੁਸ਼ੀ ਅੱਠ ਗੁਣਾ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਸੀ; ਹਰ ਇਕ ਦੀ ਉਦਾਸੀ ਵੰਡ ਲੈਂਦੇ ਸਾਂ: ਉਦਾਸੀ ਅੱਠਵਾਂ ਹਿੱਸਾ ਰਹਿ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਕਪੂਰ ਸਾਹਿਬ ਕਦੇ ਕਦੇ ਦਫ਼ਤਰ ਆਉਂਦੇ ਸਨ; ਕਾਰੋਬਾਰ ਵੇਖਣ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਆਪਣੇ ਪਰਵਾਰ ਦੀ ਰੂਹਾਨੀ ਸਿਹਤ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛ-ਗਿੱਛ ਕਰਨ। ਉਹ ਸਦਾ ਉੱਚੀ ਮਾਨਸਿਕ ਅਵਸਥਾ ਵਿੱਚੋਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹਾਜ਼ਰੀ ਵਿਚ ਸਾਡੇ ਸਿਰ ਅਦਬ ਨਾਲ ਝੁਕੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਕੰਨ-ਰੂਪ ਹੋਏ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਉੱਚੀਆਂ ਗੱਲਾ ਸੁਣਦੇ ਸਾਂ: ਕਈ ਵੇਰ ਬਿਨਾਂ ਸਮਝੇ ਹੀ। ਉਹ ਦਸ ਮਿੰਟਾਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਸਨ ਰੁਕਦੇ।

ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ। ਕਦੇ ਕੋਈ ਸ਼ਿਕਵਾ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਿਸੇ ਦੇ ਮਨ, ਮੂੰਹ ਉੱਤੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਇਆ। ਨਿੱਕੀ ਜਿਹੀ ਸਫਲ ਵਰਮ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਕਰਮਚਾਰੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪੋ ਆਪਣੇ ਜੋਗਾ ਸਫਲ ਅਤੇ ਸੁਖੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਸੋਚਦੇ ਅਤੇ ਕਹਿੰਦੇ ਸਾਂ 'ਜੇ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਨਿੱਕੇ ਵੱਡੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਇਸੇ ਸਨੇਹ ਅਤੇ ਸੁਹਿਰਦਤਾ ਨਾਲ ਚਲਾਏ ਜਾਣ ਤਾਂ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਸਵਰਗੀ ਲਾਰਿਆਂ ਲਈ ਕੋਈ ਥਾਂ ਨਾ ਰਹਿ ਜਾਵੇ।'

ਮੇਰੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਸੁੱਖ-ਸੁੰਦਰਤਾ ਦੀ ਤੋਰੇ ਤੁਰਦਿਆਂ ਦਸ ਸਾਲ ਹੋਏ ਸਨ ਕਿ ਇਕ ਦਿਨ ਅਚਾਨਕ ਦਿਲ ਦਾ ਦੌਰਾ ਪੈਣ ਨਾਲ ਸਾਡੇ ਪਿਆਰੇ ਮਿੱਤਰ, ਮਿਹਰਬਾਨ ਮਾਲਿਕ, ਵੱਡੇ ਵੀਰ ਅਤੇ ਸੁਹਣੇ ਮਨੁੱਖ, ਜਿਤਿੰਦਰ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਇਹ ਖ਼ਬਰ ਸਾਨੂੰ ਕਪੂਰ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਆਪ ਹਸਪਤਾਲੋਂ ਦਫਤਰ ਆ ਕੇ ਸੁਣਾਈ। ਜਿਸ ਠਰ੍ਹੰਮੇ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਖਿਆ, "ਮੇਰੇ ਬੱਚਿਓ, ਦਿਲ ਦੀ ਹਰਕਤ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਣ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੇ ਮਿੱਤਰ, ਜਿਤਿੰਦਰ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਹੈ,” ਉਹ ਠਰ੍ਹੰਮਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅਧਿਆਤਮਕ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਦਾ ਲਖਾਇਕ ਸੀ। ਖ਼ਬਰ ਸੁਣ ਕੇ ਸਾਨੂੰ ਦੁੱਖ ਹੋਇਆ ਪਰ ਦੁੱਖ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਬਹੁਤਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਿਆ ਕਪੂਰ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਰੂਹਾਨੀ ਬੁਲੰਦੀ ਅਤੇ ਭਾਣਾ ਮੰਨਣ ਦੀ ਅਪਾਰ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ। ਅਸੀਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ ਵੇਖਿਆ। ਕਪੂਰ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਰੂਹਾਨੀ ਜਲਾਲ ਨੇ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕੋ ਜਿਹਾ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਮੋਹ, ਮਮਤਾ ਅਤੇ ਕਰੁਣਾ ਆਦਿਕ ਦੇ ਕਿਸੇ ਭਾਵ