੫
ਰੋਗੀ ਕਿਸੇ ਨਿਤਾਣੇ ਤਾਈਂ ਕੋਈ ਸੁਖ ਪੁਚਾਵੇ
ਉਹ ਸੁਖ ਦਿਤਾ ਕਰੇ ਨਰੋਆ ਤੈਨੂੰ ਬੀਰ ਬਨਾਵੇ ।
ਰੁੱਲਦੇ ਕਿਸੇ ਕੰਗਲੇ ਦੀ ਤੂੰ ਕੋਈ ਸੇਵ ਕਮਾਈ
ਦੇਖ ਧਨੀ ਤੂੰ ਬਣੇ ਪਯਾਰੇ ਸਚੀ ਦੌਲਤ ਪਾਈਂ
੬
ਜੋ ਸੇਵਾ ਤੂੰ ਕਰੇਂ ਕਿਸੇ ਦੀ ਅਪਨਾ ਆਪ ਸੁਆਰੇਂ
ਨਿਰਵਾਸ ਸੇਵਾ ਦਾ ਧਰਮ ਇਹੋ ਹੈ ਕਰਨਹਾਰ ਸੁਖ ਪਾਵੇ
ਹੱਥ ਕਰੇ ਜੇ ਮੂੰਹ ਦੀ ਸੇਵਾ ਬੁਰਕੀ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਵੇ
ਉਹ ਬੁਰਕੀ ਬਣ ਲਹੂ ਅੰਦਰੋਂ ਹੱਥ ਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਪੁਚਾਵੇ ।
੭
ਨਾਲ ਪ੍ਰੇਮ ਦੇ ਸੇਵ ਕਮਾਵੋ ਗਰਜ਼ ਨ ਕੋਈ ਰਖਾਵੋ
ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਨੂੰ ਅਰਪਨ ਕਰੀਓ ਆਪ ਅੰਟਕ ਰਹਾਵੋ।
ਉਚੇ ਰਹੋ ਪ੍ਰਭੂ ਵਲ ਤਕਦੇ ਫਿਰ ਜੇ ਸੇਵ ਕਮਾਵੋ
ਸੇਵਾ ਅਰਪਨ ਉਸਨੂੰ ਹੋਵੇ ਫਲ ਪ੍ਰਭ ਤੋਂ ਫਿਰ ਪਾਵੋ।
