ਹਮਸਾਏ ਮਾਂ ਪਿਉ ਜਾਏ

ਸਨਿਚਰਵਾਰ ਦਾ ਦਿਨ ਪੱਛਮੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਛੁੱਟੀ ਦਾ ਦਿਨ ਹੋਣ ਉੱਤੇ ਵੀ ਰੁਝੇਵੇਂ ਦਾ ਦਿਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦਿਨ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੇ, ਪੂਰੇ ਹਫ਼ਤੇ ਲਈ ਰਸੋਈ ਦਾ ਸਾਮਾਨ ਖਰੀਦਣ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਹੋਰ ਹਰ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਅਜਿਹੇ ਕੰਮ ਕਰਨੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਬਾਕੀ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਰੁਝੇਵੇਂ ਵਿਚੋਂ ਸਮਾਂ ਕੱਢਣਾ ਔਖਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਾਪਿੰਗ ਦੀ ਪੂਰੀ ਵਿਉਂਤ ਬਣਾ ਕੇ ਮੈਂ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਘਰ ਵਾਲੀ, ਦੋਵੇਂ, ਰਸੋਈ ਵੱਲ ਗਏ ਕਿਉਂਜੁ ਕੁਝ ਖਾਧੇ ਬਿਨਾਂ, ਭੁੱਖੇ ਢਿੱਡ, ਕਿਚਨ ਦੀ ਸਾਪਿੰਗ ਕਰਨ ਜਾਣ ਨਾਲ ਆਦਮੀ ਕਈ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਖ਼ਰੀਦਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਫਜ਼ੂਲ-ਖਰਚੀ ਕਰ ਬੈਠਦਾ ਹੈ, ਅਜਿਹਾ ਮੇਰਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ।

ਚਾਹ ਲਈ ਪਾਣੀ ਦਾ ਪਤੀਲਾ ਚੁੱਲ੍ਹੇ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਕੇ, ਘਰ ਵਾਲੀ, ਦੁੱਧ ਦੀਆਂ ਬੋਤਲਾਂ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਬਾਹਰ ਗਈ। ਦੁੱਧ ਦੀਆਂ ਤਿੰਨ ਬੋਤਲਾਂ ਚੁੱਕੀ ਆਉਂਦੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ, "ਕਿਉਂ ਜੀ, ਰਸੀ ਅੱਜ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਹੇਠਾਂ ਆਏ ਸੀ ?"

"ਨਹੀਂ, ਹੁਣੇ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਹੀ ਆਇਆ ਹਾਂ। ਕੀ ਗੱਲ ਹੈ ?"

"ਬੱਸ, ਹੋ ਗਿਆ ਸ਼ੁਰੂ ਏਥੇ ਵੀ ਉਹੋ ਕੁਝ।"

"ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ ? ਕੁਝ ਦੱਸ ਵੀ।"

"ਦੱਸਾਂ ਕੀ ? ਅਸੀਂ ਸਮਝਦੇ ਸਾਂ ਕਿ ਸਾਡੀ ਸੜਕ ਉੱਤੇ ਅਮਨ ਅਮਾਨ ਹੈ; ਪਰ ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣਾ ਇਹ ਅਮਨ ਅਮਾਨ। ਅਠਵੰਜਾ ਨੰਬਰ ਵਿਚ ਜਦੋਂ ਦੇ ਕਾਲੇ (ਜਮਾਇਕਾ ਦੇ ਵਸਨੀਕ) ਆਏ ਹਨ, ਏਥੇ ਵੀ ਉਹੋ ਕੁਝ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਹੈ। ਪੰਦਰਾਂ ਵੀਹ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਪੈਂਤੀ ਨੰਬਰ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਖਿੜਕੀ ਦਾ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਟੁੱਟਾ ਸੀ। ਪਿਛਲੇ ਹਫ਼ਤੇ ਗੁਜਰਾਤੀਆਂ ਦੀ ਕਾਰ ਦਾ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਤੋੜ ਕੇ ਟੱਪ ਚੋਰੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਅੱਜ ਸਾਡੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਸਾਹਮਣਿਉਂ ਦੁੱਧ ਦੀ ਬੇਤਲ ਚੋਰੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਅਜੇ ਮਹੀਨਾ ਹੀ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਸੁਖ ਨਾਲ, ਏਥੇ ਆਇਆਂ ਨੂੰ: ਹੈ ਵੀ ਅਜੇ ਇਕੋ ਟੱਬਰ, ਜੇ ਦੋ ਚਾਰ ਹੋਰ ਆ ਗਏ ਤਾਂ ਰੱਬ ਹੀ ਰਾਖਾ: ਕੋਈ ਹੱਜ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣਾ ਏਥੇ ਵੱਸਣ ਦਾ।"

ਘਰ ਵਾਲੀ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸੋਚੀਂ ਪਾ ਦਿੱਤਾ-"ਇਸ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਹਾਲਾਤ ਕਿੰਨੇ ਬਦਲ ਗਏ ਹਨ। ਕੋਈ ਸਮਾਂ ਸੀ ਜਦੋਂ ਦੁੱਧ ਦੀਆਂ ਖ਼ਾਲੀ ਬੋਤਲਾਂ ਲਾਗੇ ਰੱਖੋ ਹੋਏ, ਦੁੱਧ ਦੇ ਪੈਸੇ ਵੀ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਛੇੜਦਾ: ਹੁਣ ਦੁੱਧ ਹੀ ਗਾਇਬ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਹੈ। ਏਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਧੋਣ ਵਾਲੇ ਕੱਪੜੇ ਅਤੇ ਧੁਆਈ ਦੇ ਪੈਸੇ ਵੀ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਅੱਗੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਸ਼ੁਕਰ ਹੈ ਹੁਣ ਕੱਪੜੇ ਧੋਣ ਵਾਲੀਆਂ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਘਰੋ ਘਰੀ ਲੱਗਦੀਆਂ ਜਾ