ਚਾਨਣ ਦੀ ਛੋਹ

ਇਕ ਚੁੰਮਣ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਦਾ

ਮੇਰਾ ਧਰਤੀ ਤੇ ਅਸਮਾਨ

ਤੇ ਅੱਲ੍ਹੜ ਉਮਰ ਦੀ ਪੌਣ ਦਾ

ਸਿਰ ਸੱਤ ਜਨਮਾਂ ਅਹਿਸਾਨ

ਵੇ ਇਕ ਇਕ ਤੇਰੇ ਬੋਲ ਦਾ

ਆ ਰੂਹ 'ਤੇ ਵੇਖ ਨਿਸ਼ਾਨ

ਚੇਤੇ 'ਚੋਂ ਛੱਡਣ ਵਾਲਿਆ

ਸਾਡੀ ਨਾਲ ਤੇਰੇ ਪਹਿਚਾਣ

ਅਸਾਂ ਛੋਹਿਆ ਤੈਨੂੰ ਚਾਨਣਾ

ਸਾਨੂੰ ਏਸੇ ਗੱਲ ਦਾ ਮਾਣ

 

ਕੁੱਲ ਦੁਨੀਆਂ ਇਕਸਾਰ ਦੀ

ਤੇ ਤੂੰ ਦਿਸਿਆ ਸੀ ਵੱਖ

ਤੈਨੂੰ ਤੱਕਿਆ, ਤੱਕ ਕੇ ਭੁੱਲ ਗਏ

ਕਿਵੇਂ ਝਪਕੀ ਦੀ ਏ ਅੱਖ।

ਇਹ ਸਾਂਝ ਪਈ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਹੀ

ਉਂਝ ਫਿਰਨ ਮੂਰਤਾਂ ਲੱਖ

ਸੀ ਇਸ਼ਕ ਤੇਰੇ ਦੀਆਂ ਗੁੱਗਲਾਂ

ਗਈਆਂ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਭਖ਼