ਜਨਮ ਅਸਥਾਨ ਨਨਕਾਣਾ ਸਾਹਿਬ ਜਹੇ ਅਸਥਾਨਾਂ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਦੀਦਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਸੁਭਾਗ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਧੰਨ ਭਾਗ ਨੇ ਸਾਡੇ ", ਜੱਥੇ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਬਜੁਰਗ ਬੋਲੋ।
"ਬੇਸਕ ਖਾਲਸਾ ਜੀ ਘਰ ਖਾਲਸੇ ਸਿਰ ਵੀ ਇਕ ਵੱਡੀ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ ਬਣਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਉਹਨਾਂ ਸਥਾਨਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰੇ, ਜਿਹਨਾਂ ਉੱਤੇ ਮੁਗਲਾਂ ਦਾ ਕਬਜ਼ਾ ਹੈ ". ਇਕ ਹੋਰ ਸਿੰਘ ਬੋਲੋ।
"ਕੀ ਆਪ ਜੀ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਅਸਥਾਨਾਂ ਵੱਲ ਹੈ. ?"
"ਜੀ ਬਿਲਕੁਲ.... "
ਤੁਸੀਂ ਠੀਕ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ ਸਿੰਘ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਪੰਥ ਨੂੰ ਤਾਕਤ ਬਖਸ਼ਨ ਤੇ ਕਿਸੇ ਸੁਰਮੇਂ ਸਿੰਘ ਦੇ ਸਿਰ ਮਿਹਰ ਭਰਿਆ ਹੱਥ ਰਖ ਕੇ ਇਹ ਸੇਵਾ ਕਰਵਾ ". ਹਜੇ ਇਕ ਬਜੁਰਗ ਸਿੰਘ ਇਹ ਬੋਲ ਹੀ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਬਾਲ ਬਾਬੇ ਦੀ ਉਂਗਲ ਛੱਡ ਕੇ ਅਕਾਲ ਬੁੰਗੇ ਵੱਲ ਭੱਜਿਆ। "ਓ ਤੂੰ ਕਿੱਧਰ ਨੰਠ ਚੱਲਿਆ ਭੁਜੰਗੀਆ ਓ ਭਾਈ ਸਿੰਘਾ... ਕਿੱਧਰ ਨੂੰ ਜਾ ਰਿਹੈ " ਬਾਬੇ ਨੇ ਪਿੱਛੋਂ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰੀ।
ਪਰ ਬਾਲ ਅਗਲੇ ਹੀ ਪਲ ਅਕਾਲ ਬੁੰਗੇ ਦੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚ ਖਲੋਤਾ ਅਰਦਾਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ,
"ਹੇ ਮੀਰੀ ਪੀਰੀ ਦੇ ਮਾਲਕ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿਗੋਬਿੰਦ ਸਾਹਿਬ ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਜੀਓ ਆਪ ਜੀ ਦਾ ਨਿਮਾਣਾ ਬਾਲ ਆਪ ਜੀ ਅੱਗੇ ਅਰਦਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਆਪ ਜੀ ਸਮਰੱਥਾ ਬਖਸ਼ੋ ਤਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਦਿੱਲੀ ਵਿਚ ਆਪ ਜੀਆਂ ਦੇ ਪਾਵਨ ਅਸਥਾਨ ਦੁਸ਼ਟਾਂ ਕੋਲੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰਵਾਵਾਂ ਤੇ ਮੁੜ ਉਸਾਰ ਕੇ ਪੰਥ ਖਾਲਸੇ ਦੀਆਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਹਾਸਲ ਕਰ ਸਕਾਂ ਤਾਕਤ ਬਖਸ਼ੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜੀਓ... ਹੇ ਧੰਨ ਧੰਨ ਧੰਨ ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਮਹਾਰਾਜ ਜੀਓ ਆਪ ਜੀ ਇਹ ਸੇਵਾ ਮੇਰੀ ਝੋਲੀ ਪਾਓ " ਆਖਰੀ ਸਤਰਾਂ ਬੋਲਦਾ ਉਹ ਬੜ੍ਹਾ ਸਾਹਿਬ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ, "ਹੇ ਉੱਬਲਦੀਆਂ ਦੇਗਾਂ ਨੂੰ ਠਾਰ ਸਕਣ ਵਾਲੇ ਤੇ ਤਿੱਖੇ ਆਰਿਆਂ ਨੂੰ ਖੁੰਢੇ ਕਰ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਸਿਦਕੀ ਯੋਧਿਓ ਬਲ ਬਖਸ਼ਿਓ
"ਕੀ ਅਰਦਾਸ ਕਰਦੇ ਓ ਸਿੰਘ ਜੀ ", ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਖਲੋਤੇ ਬਾਬੇ ਨੇ ਬਾਲ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ, ਪਰ ਬਾਲ ਤੋਂ ਕੁਝ ਬੋਲਿਆ ਨਾ ਗਿਆ । ਪਰ ਜਦ ਉਸ । ਸਿਰ ਉਤਾਂਹ ਚੁੱਕਿਆ ਤਾਂ ਅਕਾਲ ਬੁੰਗੇ ਦੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚਲਾ ਬੜਾ, ਬਾਲ
