4
ਇਥੋਂ ਚੱਲਕੇ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਜੀ ਸੱਜਣ ਠਗ ਦੇ ਟਿਕਾਣੇ ਜਾ ਅੱਪੜੇ। ਇਹ ਆਦਮੀ ਉਪਰੋਂ ਭਲਾ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਮਸੀਤ ਤੇ ਠਾਕਰਦਵਾਰਾ ਰਚ ਛਡਿਆ ਸੀ, ਮੁਸਾਫਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਘਰ ਉਤਾਰਦਾ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ਸੀ ਤੇ ਦਾਉ ਪਾਕੇ ਲੁਟ ਪੁਟ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਅੰਦਰੇ ਕਿਤੇ ਗੁੰਮ ਕਰ ਦੇਂਦਾ ਸੀ। ਸਤਿਗੁਰਾਂ ਤੇ ਮਰਦਾਨੇ ਨੂੰ ਬੀ ਸਾਹੂਕਾਰ ਮੁਸਾਫਰ ਸਮਝਕੇ ਘਰ ਲੈ ਗਿਆ । ਉਥੇ ਮਰਦਾਨੇ ਨੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੇ ਹੁਕਮ ਨਾਲ ਰਬਾਬ ਵਜਾਇਆ ਤੇ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਗਾਇਨ ਹੋਇਆ 'ਉਜਲ ਕੈਹਾ ਚਿਲਕਣਾ ਘੋਟਿਮ ਕਾਲੜੀ ਮਸ। ਜਿਸਦਾ ਸਦਕਾ ਸਜਣ ਠਗ ਨੂੰ ਹੋਸ਼ ਆਈ ਤੇ ਗੁਰੂ ਬਾਬੇ ਨੇ ਉਸਦਾ ਨਿਸਤਾਰਾ ਕੀਤਾ। ਉਸਦੀ ਦੌਲਤ ਗਰੀਬਾਂ ਨੂੰ ਵੰਡਵਾਈ ਤੇ ਉਸਦਾ ਘਰ ਢੁਹਾਕੇ ਧਰਮਸਾਲ ਬਨਵਾਈ ਤੇ ਸਜਣ ਪਰਮੇਸਰ ਦਾ ਸੱਚਾ ਭਗਤ ਹੋਇਆ। '
ਇਥੋਂ ਟੁਰਕੇ ਪਾਣੀਪਤ ਗਏ, ਸ਼ੇਖ ਸਰਫ ਦਾ ਨਿਸਤਾਰਾ ਕੀਤਾ। ਉਥੋਂ ਦਿਲੀ ਗਏ ਤੇ ਇਬਰਾਹੀਮ ਲੋਧੀ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਨਾਲ ਸਾਖੀ ਹੋਈ। ਇਥੋਂ ਅਗੇ ਟੁਰੇ ਤੇ ਰਾਹ ਵਿਚ ਇਕ ਸੱਯਦ ਪਾਲਕੀ ਤੇ ਚੜ੍ਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਇਸਦਾ ਨਾਉਂ ਵਜੀਦ ਸੀ। ਇਹ ਪਾਲਕੀ ਵਿਚ ਚੜ੍ਹਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਇਕ ਬ੍ਰਿਛ ਹੇਠ ਛਾਂ ਵੇਖਕੇ ਉਤਰਿਆ ਤੇ ਕਹਾਰ ਪਾਲਕੀ ਦੇ ਲਾਗੇ ਇਸਨੂੰ ਦੱਬਣ ਘੁੱਟਣ। ਮਰਦਾਨਾ ਦੇਖਕੇ ਸਤਿਗੁਰਾਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਣ ਲਗਾ ਜੀ ਇਹ
----------------