ਕੀ ਹੋਈ. ਨਾਲੇ ਚੜ੍ਹਕੇ ਆਇਆ ਨਾਲੇ ਘੁਟਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਨਾਲੇ ਚੁੱਕ ਕੇ ਲਿਆਏ ਨਾਲੇ ਘੁੱਟਦੇ ਹਨ। ਤਦ ਸਤਿਗੁਰ ਜੀ ਨੇ ਫੁਰਮਾਯਾ, ਪਿਛਲੇ ਜਨਮ ਇਸ ਹਠ ਤਪ ਕੀਤੇ, ਪਾਲੇ ਨਾਲ ਹਡ ਕੜਕਾਏ, ਤਦੋਂ ਦੀ ਚੜ੍ਹੀ ਥਕਾਨ ਹੁਣ ਉਤਰਵਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਤਪ ਕਰਕੇ ਐਸ੍ਵਰਜ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਐਸ੍ਵਰਜ ਵਿਚ ਮਸਤ ਹੋਕੇ ਭੁੱਲਾਂ ਕਰੀਦੀਆਂ ਹਨ ਭੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਨਰਕ ਦੇ ਰਸਤੇ ਪੈ ਜਾਈਦਾ ਹੈ। ਮਰਦਾਨਿਆਂ, ਸੁਖ ਦੁਖ ਕੀਤੇ ਕਰਮਾਂ ਦਾ ਫਲ ਹੈ।

ਫਿਰ ਜਿਸ ਥਾਂ ਦਾ ਨਾਉਂ ਹੁਣ ਨਾਨਕ ਮਤਾ ਹੈ ਓਥੇ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਇਕ ਟਿਕਾਣੇ ਆ ਨਿਕਲੇ ਜੋ ਵਣਜਾਰਿਆਂ ਦਾ ਟਿਕਾਣਾ ਸੀ। ਏਥੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਇਕ ਦੇ ਘਰ ਪੁਤਰ ਜਨਮਿਆ ਸੀ ਤੇ ਓਥੇ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਮਨਾ ਰਹੇ ਸਨ। ਮਰਦਾਨਾ ਕੌਤਕ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ ਫਿਰ ਮਰਦਾਨੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ਜੀਓ ਇਹ ਆਦਮੀ ਪੁਤਰ ਜੰਮੇ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕੁਛ ਮੈਂ ਬੀ ਮੰਗ ਲਿਆਵਾਂ, ਭੁੱਖ ਲਗੀ ਹੈ, ਪੇਟ ਭਰ ਲਵਾਂ। ਤਾਂ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਮਰਦਾਨਿਆਂ, ਜਗਤ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਹ ਇਸਦੇ ਘਰ ਪੁਤਰ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਇਹ ਕੋਈ ਕਰਜ਼ਾਈ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਆਇਆ ਹੈ। ਇਹ ਇਕ ਰਾਤ ਰਹੇਗਾ ਭਲਕੇ ਉਠ ਜਾਏਗਾ। ਫੇਰ ਇਹ ਸਾਰੇ ਦੰਡੇ ਹੋਏ ਵਾਂਝੂ ਦੁਖ ਪਾਉਣਗੇ। ਤੇਰਾ ਚਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜਾਹ, ਮੰਗੀਂ ਕੁਛ ਨਾਂ, ਆਪੇ ਕੋਈ ਪਾ ਅੰਨ ਦਾ ਦੇਵੇ ਤਾਂ ਲੈ ਲਵੀਂ। ਮਰਦਾਨਾ ਗਿਆ, ਕਿਸੇ ਵਾਤ ਨਾ ਪੁਛੀ, ਸੋ ਮੁੜ ਆਇਆ। ਹੁਣ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਆਖਿਆ ਰਬਾਬ ਵਜਾ ਤੇ ਲੈ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਟੇਕ। ਉਸ ਵੇਲੇ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਸ੍ਰੀ ਰਾਗ ਪਹਰੇ ਮਹਲਾ ੧ ਦਾ ਸ਼ਬਦ ਉਚਾਰਿਆ। ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਬਾਲਕਾ ਮਰ