੬੮. ਓਹੋ ਪੁੱਤ ਜੋ ਆਪਣੀ ਨਾਲ ਕਰਨੀ,
ਸਦਾ ਪਿਤਾ ਤਾਈਂ ਪਰਸੰਨ ਰੱਖੇ।
ਓਹੈ ਇਸਤਰੀ ਮਦਾ ਜੋ ਪਤੀ ਸੰਦਾ,
ਹਿਤ ਲੋੜਦੀ, ਓਸਦਾ ਭਲਾ ਤੱਕੇ।
ਓਹੋ ਮਿੱਤ੍ਰ ਜੇ ਸੁੱਖ ਤੇ ਦੁੱਖ ਵੇਲੇ,
ਇੱਕਸਾਰ ਵਰਤੇ ਕਦੇ ਨਾਹ ਅੱਕੇ।
ਐਪਰ ਨ੍ਯਾਮਤਾਂ ਤਿੰਨੇ ਸੰਸਾਰ ਅੰਦਰ,
ਲੱਭਣ ਨਾਲ ਪੁੰਨਾਂ ਪੁੰਨਵਾਨ ਭੁੱਖੇ।
੬੯. "ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਸ਼ਿਵ ਭਾਵੇਂ ਕਰ ਕੋਈ,
ਇਸ਼ਟ ਦੇਵ ਕਰ ਇਕੋ ਇੱਕ।
ਰਾਜਾ ਭਾਵੇਂ ਸਾਧੂ ਕੋਈ,
ਮਿੱਤ੍ਰ ਬਨਾ ਪਰ ਇੱਕੋ ਇੱਕ।
ਨਗਰੀ ਭਾਵੇਂ ਜੰਗਲ ਕਿਧਰੇ,
ਵਾਸਾ ਥਾਂ ਧਰ ਇੱਕੋ ਇੱਕ।
ਕੰਦ੍ਰਾ' ਭਾਵੇਂ ਸੁੰਦਰੀ* ਕੋਈ
ਨਾਰੀ ਤੂੰ ਬਰ ਇਕੋ ਇੱਕ।
१०. ਕਰ ਕਰ ਗੁਣਾਂ ਪਰਾਇਆਂ ਨੂੰ ਉਘਿਆਂ ਜੋ,
ਉੱਘੇ ਅਪਣੇ ਗੁਣਾਂ ਵਿਚ ਹੋਣ ਭਾਈ।
ਕਰਨ ਨਿੰਮ੍ਰਤਾ ਤੇ ਇਉਂ ਕਰਦਿਆਂ ਹੀ,
ਹੈ ਉੱਚਤਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਇਸ ਵਿੱਚ ਪਾਈ।
–––––––––
੧. ਏ ਸਲੋਕ ਕਈ ਸ਼ਤਕਾਂ ਵਿਚ ਏਥੇ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਵੈਰਾਗ ਵਿਚ ਹੈ।
२.ਗੁਫਾ ।
੩. ਮੂਲ ਵਿਚ ਸੁੰਦਰੀ' ਤੇ ਦਰੀ ਵਿਚ ਯਮਕ ਰਖੀ ਹੈ।
